Mijn dagboek

Wat voor maanden lang een soort verre droom was, werd gister opeens werkelijkheid. De dag van vertrekken was daar. Een rare dag was het zeker moet ik toegeven. Het was lekker rustig wakker worden, laatste dingetjes pakken en nog even naar het winkelhof om de laatste dingen te halen. Alles lag klaar.... Maar nu moest het nog de tas in. Met behulp van Bianca en Omar is alles helemaal gelukt! Klaar voor vertrek :)

Maar de zenuwen begonnen nu ook echt wel hun rol te spelen... nog een half uur voor vertrek namen ze het even over... Maar toch moest het gebeuren. De auto in gestapt en naar Schiphol gereden. Papa en mama voorin en wij lekker knus met z'n drieën op de achterbank :) Gaat het nou echt gebeuren?!

Na een tijdje gewacht te hebben op de Duitse meiden waarmee ik het avontuur aan ga, was toch echt het moment daar: Afscheid nemen. Jeetje wat heb ik daar een hekel aan! Na iedereen goed geknuffeld te hebben gingen we door de poortjes. Na nog wat om kijken, gezwaai en luchtkusjes waren we toch echt weg. Het avontuur is echt begonnen.

Na alle tassen en paspoort controles en wat gegeten te hebben, was het tijd om naar de gate te lopen. Dit ging allemaal heel vlot en we zaten zo in het vliegtuig. Gezellig met z'n

elf1298

54 chapters

16 Apr 2020

Time Flies

September 04, 2018

|

Ubud, Bali

Wat voor maanden lang een soort verre droom was, werd gister opeens werkelijkheid. De dag van vertrekken was daar. Een rare dag was het zeker moet ik toegeven. Het was lekker rustig wakker worden, laatste dingetjes pakken en nog even naar het winkelhof om de laatste dingen te halen. Alles lag klaar.... Maar nu moest het nog de tas in. Met behulp van Bianca en Omar is alles helemaal gelukt! Klaar voor vertrek :)

Maar de zenuwen begonnen nu ook echt wel hun rol te spelen... nog een half uur voor vertrek namen ze het even over... Maar toch moest het gebeuren. De auto in gestapt en naar Schiphol gereden. Papa en mama voorin en wij lekker knus met z'n drieën op de achterbank :) Gaat het nou echt gebeuren?!

Na een tijdje gewacht te hebben op de Duitse meiden waarmee ik het avontuur aan ga, was toch echt het moment daar: Afscheid nemen. Jeetje wat heb ik daar een hekel aan! Na iedereen goed geknuffeld te hebben gingen we door de poortjes. Na nog wat om kijken, gezwaai en luchtkusjes waren we toch echt weg. Het avontuur is echt begonnen.

Na alle tassen en paspoort controles en wat gegeten te hebben, was het tijd om naar de gate te lopen. Dit ging allemaal heel vlot en we zaten zo in het vliegtuig. Gezellig met z'n

drieën naast elkaar. Toen kwam het moment voor opstijgen.. Iedereen nog even snel appen dat we in het vliegtuig zaten en het toch echt ging gebeuren. Lekker met z'n drieën zitten huilen, alle spanning eruit. De vlucht zelf verliep, ondanks dat hij 12 uur duurde, vrij vlot. De eerste 2 uur hebben we gekletst en elkaar goed leren kennen. Daarna ging ik een film kijken... proberen dan ;) na 15 minuten zat ik al te knikkebollen.

Dat is de reden dat de vlucht zo snel is gegaan. Ondanks dat de vliegtuigstoelen niet erg comfortabel zijn en ik in elk mogelijke positie gelegen heb, heb ik veel kunnen slapen. Toen we echt wakker werden weer hoefde we nog maar 2 uur. En dan waren we op de overstap op Singapore...

Daar ging echt een nieuwe wereld voor me open. Zo groot en zo veel dingen! Maar toen we te horen kregen dat we met de trein naar de gate moesten, wisten we al helemaal niet meer wat ons overkwam. Het leek alsof we in de toekomst waren gestapt allemaal. Heel apart was het! De tweede vlucht verliep ook lekker vlot.

En toen.... toen waren we er echt. Het was allemaal echt geen droom... we waren echt geland op Bali en het avontuur ging echt beginnen. Toen we het vliegtuig uitstapte hadden we direct een warm welkom. 32 graden en klam. Toch was dat precies wat we verwachtte en het maakte het nog echter!
Alles ging verder goed, met het visa aanvragen, de laatste paspoort controle en de koffers halen. Ook was er wifi, dus we konden iedereen snel laten

weten dat we goed geland waren.

We liepen naar buiten nadat we echt alles gehad hadden, maar we waren stront verbaast van wat we toen zagen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat er wel 1oo mannen stonden achter een hek, elk met een blaadje in hun hand met een naam erop. Het was even zoeken, maar uiteindelijk vonden we de man met onze namen op zijn blaadje. Hij reed ons in een klein busje naar het huis waar we zouden slapen (waarvan wij nog geen idee hadden wat dat zou zijn!). Hij vertelde van alles en nog wat over Bali en het was duidelijk te merken dat hij erg trots was op het eiland. Een erg lieve man! Toen wij uiteindelijk vroegen waar we sliepen, kregen we het antwoord: "at my family!" Die hadden we niet zien aan komen. Maar toen vertelde hij dat het heel normaal is in Bali om met je hele familie op het zelfde stuk grond te wonen. Ze hadden allemaal een klein huisje staan op de locatie. Wij slapen in een appartement, op het zelfde stuk grond. Een hele mooie kamer per persoon, met badkamer. Heerlijk is het!

Alle geluiden buiten, daar zal ik nog wel aan moeten wennen. Honden, hanen, verschillende vogels en gekko's. Zoek dat geluid maar eens op, het is zo vreemd ;)

Zo, de eerste stap van het avontuur is gemaakt. Met nog wat moodswings ga ik volle moed starten. Maar we mogen rustig beginnen. De komende dagen gaan we Ubud verkennen. Vanaf zaterdag vertrekken we naar het noorden, naar Singaraja. Daar gaat de stage pas echt beginnen. Maar nu eerst dit avontuur!
Slaap lekker xx

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.