Deze ochtend hadden we wat langer de tijd om uit te rusten.
Helaas begon de moskee om half 4 al flink te brullen en die hield niet meer op. Zelfs met oordoppen in leek het net naast ons huisje. Of dit nog niet genoeg was sprongen er om 6:15 kinderen in het zwembad voor ons huisje. Ik heb alleen mn bikini mee genomen, dus ben ik lekker in mijn eigen bron bad gaan zitten. Er werd namelijk door de vrouwen geheel in bedekte kleding gezwommen inclusief hoofddoek.
Om half 10 stond onze chauffeur ons weer netjes op te wachten.
Hij weet de mooiste plekjes te vinden, dus we stopte bij verschillende uitzicht punten. Midden Java staat bekend om z'n rijstvelden en theeplantages. We hebben er verschillende gezien en bezocht. Alles wordt nog met de hand bewerkt, gezaaid en geoogst.
Eindvan de ochtend bereiken we een traditioneel Sundanees dorp. Hier staat onze gids al op ons te wachten. Een trap van 400 treden leidt je richting het dorp wat beneden in het dal ligt langs de rivier de Ciwulan. Het kamp bestaat uit 100 huizen die dicht op elkaar staan. En er wonen zo n 400 mensen in dit dorp. Ze hebben geen eigen school, de kinderen lopen elke dag 2 km heen en terug. De houten huizen zijn op palen gebouwd zodat de kippen onder de huizen kunnen scharrelen. De huizen hebben maar 1 slaapkamer, dus de jongens vanaf 10 jaar slapen in een gezamenlijke ruimte in het midden van het dorp. Dit dorp heeft geen elektriciteit, er wordt gekookt op houtvuur en lampen op olie. Bij bijvoorbeeld brand of andere calamiteiten wordt er op een holle boom stam geslagen. Iedereen verzamelt zich dan op een afgesproken plek in het midden van het dorp. Er wordt vooral kleefrijst verbouwd en op traditionele wijze gedroogd in de zon. Verder verbouwen ze allerlei soorten groente en wordt er vis in vijvers gekweekt. Boven de vijvers staan de toiletten, zodat dit weer als voedsel dient voor de vissen. De bewoners zijn er zeer vriendelijk en gaan gewoon door met hun dagelijkse bezigheden. We zijn zelfs in het huis van onze gids wezen kijken. Na anderhalf uur nemen we weer afscheid van onze gids, maar eerst moeten we onze naam in een boek opschrijven.
We reizen verder richting Pandangaran maar eerst stoppen we voor een traditionele Sundanese lunch. We zitten op de grond aan een lage tafel en eten kleefrijst met onze handen. Een hele belevenis en een kunst om alleen met je handen te eten.
Rond 17 uur komen we aan in Adams Homestay, een prachtig appartement aan de zuidkust van Java, Pandangaran. Hier verblijven we de aankomende dagen, 100 meter van het strand. En natuurlijk een heerlijk zwembad in een prachtige tropische tuin, met allerlei planten en bloemen.
gerrieverhoeff
18 chapters
16 Apr 2020
May 16, 2015
Deze ochtend hadden we wat langer de tijd om uit te rusten.
Helaas begon de moskee om half 4 al flink te brullen en die hield niet meer op. Zelfs met oordoppen in leek het net naast ons huisje. Of dit nog niet genoeg was sprongen er om 6:15 kinderen in het zwembad voor ons huisje. Ik heb alleen mn bikini mee genomen, dus ben ik lekker in mijn eigen bron bad gaan zitten. Er werd namelijk door de vrouwen geheel in bedekte kleding gezwommen inclusief hoofddoek.
Om half 10 stond onze chauffeur ons weer netjes op te wachten.
Hij weet de mooiste plekjes te vinden, dus we stopte bij verschillende uitzicht punten. Midden Java staat bekend om z'n rijstvelden en theeplantages. We hebben er verschillende gezien en bezocht. Alles wordt nog met de hand bewerkt, gezaaid en geoogst.
Eindvan de ochtend bereiken we een traditioneel Sundanees dorp. Hier staat onze gids al op ons te wachten. Een trap van 400 treden leidt je richting het dorp wat beneden in het dal ligt langs de rivier de Ciwulan. Het kamp bestaat uit 100 huizen die dicht op elkaar staan. En er wonen zo n 400 mensen in dit dorp. Ze hebben geen eigen school, de kinderen lopen elke dag 2 km heen en terug. De houten huizen zijn op palen gebouwd zodat de kippen onder de huizen kunnen scharrelen. De huizen hebben maar 1 slaapkamer, dus de jongens vanaf 10 jaar slapen in een gezamenlijke ruimte in het midden van het dorp. Dit dorp heeft geen elektriciteit, er wordt gekookt op houtvuur en lampen op olie. Bij bijvoorbeeld brand of andere calamiteiten wordt er op een holle boom stam geslagen. Iedereen verzamelt zich dan op een afgesproken plek in het midden van het dorp. Er wordt vooral kleefrijst verbouwd en op traditionele wijze gedroogd in de zon. Verder verbouwen ze allerlei soorten groente en wordt er vis in vijvers gekweekt. Boven de vijvers staan de toiletten, zodat dit weer als voedsel dient voor de vissen. De bewoners zijn er zeer vriendelijk en gaan gewoon door met hun dagelijkse bezigheden. We zijn zelfs in het huis van onze gids wezen kijken. Na anderhalf uur nemen we weer afscheid van onze gids, maar eerst moeten we onze naam in een boek opschrijven.
We reizen verder richting Pandangaran maar eerst stoppen we voor een traditionele Sundanese lunch. We zitten op de grond aan een lage tafel en eten kleefrijst met onze handen. Een hele belevenis en een kunst om alleen met je handen te eten.
Rond 17 uur komen we aan in Adams Homestay, een prachtig appartement aan de zuidkust van Java, Pandangaran. Hier verblijven we de aankomende dagen, 100 meter van het strand. En natuurlijk een heerlijk zwembad in een prachtige tropische tuin, met allerlei planten en bloemen.
1.
De eerste dag van onze reis
2.
Een vrije dag in Bogor
3.
Via Bogor naar Bandung
4.
Art Deco en Papandayan
5.
Kampung Naga
6.
Guesthouse Adams Homestay
7.
Green valley & Green canyon
8.
Een lange autorit
9.
Wonosobo - Dieng - Yogyakarta
10.
Guesthouse Tanen
11.
Bicycle citytrip
12.
Kaliurang
13.
Malioboro Ekspress
14.
Malang
15.
Tempels, tempels en heel veel tempels
16.
De binnenlandse vlucht
17.
De laatste dag
18.
Terug naar huis
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!