Viaje por la carretera! Na vijf werkdagen was het tijd voor el fin de semana. Aangezien vorige week de vulkaan Calbuco was uitgebarsten was er helaas niet veel mogelijk. We moesten flink onze creativiteit gebruiken. We wilden graag de Osorno vulkaan beklimmen, maar deze was dicht vanwege de uitbarsting. Ook naar het noorden of oosten rijden was niet mogelijk vanwege alle as. Dus bedachten we om naar het zuiden te gaan: een roadtrip naar Hornopirén.
Bepakt en bezakt zaten we met z'n vieren in de auto, vamos! De trip begon met een bezoekje aan Puerto Varas om toch even een blik te werpen op de Osorno vulcano en de Calbuco vulcano.
lauranauta
4 chapters
16 Apr 2020
April 27, 2015
|
Hornopiren
Viaje por la carretera! Na vijf werkdagen was het tijd voor el fin de semana. Aangezien vorige week de vulkaan Calbuco was uitgebarsten was er helaas niet veel mogelijk. We moesten flink onze creativiteit gebruiken. We wilden graag de Osorno vulkaan beklimmen, maar deze was dicht vanwege de uitbarsting. Ook naar het noorden of oosten rijden was niet mogelijk vanwege alle as. Dus bedachten we om naar het zuiden te gaan: een roadtrip naar Hornopirén.
Bepakt en bezakt zaten we met z'n vieren in de auto, vamos! De trip begon met een bezoekje aan Puerto Varas om toch even een blik te werpen op de Osorno vulcano en de Calbuco vulcano.
Door de hevige mist zijn we via Puerto Montt en Parque Nacional Alerce Andino en mega veel slingerweggetjes snel door gereden naar het plaatsje waar de veerboot vertrok: la Arena. Door middel van een prachtige tocht bracht de boot ons in 30 minuten naar de overkant. Alle Chilenen bleven natuurlijk lekker warm in hun auto zitten, maar wij Hollanders stonden natuurlijk met z'n vieren gewoon boven op het dek om alles te bezichtigen en te genieten van de omgeving!
Eenmaal aangekomen bij de overkant, bij het plaatsje Puelche,begon onze tocht pas echt. Met allemaal onverharde wegen, scherpe en steile bochten, wat onze volkswagen polo maar net aan kon..
Als volgende stond het dorpje Hualaihué op de planning.. Waar we helaas helemaal en medio de la nada eindigden. Het bleek namelijk een dorpje te zijn met 8 huisjes en 100 schapen. Geen wegbewijzering en uiteraard nergens een oficina de Turismo. Tot we daar op een verlaten weggetje, op een stuk karton met viltstift geschreven: TURISMO zagen staan. Een of andere verwarde Chileen (die uiteraard eindelijk zijn toeristen praatje weer eens kon houden) heeft ons toen de weg gewezen!
Uiteindelijk hadden we Hornopirén als eindbestemming gekozen. Na nog ongeveer een uur verder gereden te hebben kwamen we aan in dit dorpje waar we snel een cabaña geregeld hadden. Bleek geen probleem te zijn, want volgens mij waren van alle cabañas in dit dorpje er nul bezet (het is hier namelijk laagseizoen). Onze cabaña was trouwens heerlijk, inclusief een houtkachel die we die avond lekker hebben aangestoken.
Na een ontbijt met taart, broodjes en jam, gingen we op zoek naar de dichtsbijzijnde hotsprings: Pichicolo. We hebben hier heerlijk een paar uur vertoefd. In het begin wel even gek, sta je midden in de natuur en dan spring je ineens een super lekker warm bad in! We zijn alle vier heerlijk tot rust gekomen en warentotalmente relajado! Na dit ontspannen weekend konden we dus de afgelopen dagen er weer hard tegenaan!
Jammer dat we niet nog verder naar het zuiden konden trekken, het zuiden van Chili is namelijk echt prachtig! Taza, taza.. Cada uno pa’ su casa!
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!