Vriendinnen van mij maakten een veel uitgebreider en veel langere tocht door nog meer 'stan'-landen. Ze maakten er een boek over, met als titel : Meisjes, Moslims & Motoren. Als ik een boek zou schrijven over onze tocht, zou de titel eerder : Medresses, Moskeeën, Mausolea & Minaretten luiden. Het houdt als het ware niet op.

En om het helemaal mooi te maken, maken we een bocht door Kazachstan. Een bocht van een 1.000 km naar Kirgizië. Naast Shymkent (de 3de grootste stad) passeren we ook Taraz (de 4de grootste). Beide Russische monsters, waar gul een Westerse saus wordt over gegoten. Maar het doel van de bocht is Turkistan.

Naar de oorsprong van de Turken, met het verhaal van de 'Karahanieten'. En op die manier passeert de hele Turkse geschiedenis, van aan de Chinese grens (de Oeigoeren in China zijn nog een restant), tot in Anatolië, compleet met Kruistochten en al.

Het Turkse deel van onze groep poseert trots bij het gigantische naambord. Compleet met 'grijze wolven' handgebaar. De politie kijkt & laat toe. Die politie is nochtans heel alert, want een paar dagen later komt de Turkse premier langs. Alles wordt dan ook tot in de kleinste hoekjes gepoetst. Alles blinkt.