Im coming home!!!!

Naar huus toe!!

Nouuuuu wie had dat gedacht, dat ik ooit nog keer zou terugkeren!! Maar ben alweer in ijskoude, niet overleefbare koude London, en mijn weg naar huus aan het maken! Hier nog wat over mijn laatste drie maandjes, omdat het kan.

Mijn Happy Fat Fiesta periode
Mijn tijd in het paradijselijke eiland San Andres, noem ik ook wel m´n Happy Fat Fiesta periode. Waarbij ik in een hostel aan werk was, onderdeel hiervan was de gasten de plaatselijke sterke drank Aquardente geven.. Daarnaast had mijn medewerker voorliefde voor pizza en hamburgers, dus werd dit groot onderdeel van mijn dagelijkse menu.. En in mijn vrije tijd beetje snorkelen met de visjes die ik nu bij naam ken (henk en ingrid), en met de motor en mijn gemaakte vrienden het eiland rondrijden. Je begrijpt moeilijke tijden!!

Carnaaaaval Barranquila in Casa Loco!
Uiteraard met mijn supergeplande super georganiseerde ik, wilde ik naar Barranquila voor carnaval (schijnt twee na grootste na Rio te zijn) Maar had natuurlijk geen accommodatie op tijd gezocht, maar kon met geluk last minute in een huis met zestig andere slapen.. iedereen lag half op z´n mini matrasje, als soort tetris spel tegen elkaar aan gedrukt, ik gelukkig daarentegen had mijn superchille hangmat in de tuin! Met alle beweegruimte die een mens maar wenst tijdens het slapen.

Chill
En toen chill met wat vrienden bijkomen op het strand. Vervolgens naar Isla Grande terug voor m´n laatste twee perfecte dagen! Strand, verse vis vangen, snorkelen, spelen met de kinderen, muziek maken, en vooral veel lachen!!

En toen was mijn laatste Colombia dag alweer aangebroken en sta ik nu alweer in het te koude london waar ik mezelf voornamelijk in de pub opsluit om de kou te verdrijven. Maar elke dag wel mezelf beetje naar buiten begeef en in stapjes exposure therapie te geven om aan de kou te wennen.

Wat ik nu al mis is naast de zon, die gewoon elk mens en het leven gelukkiger maakt.
Is de chaos! Lopen op straat in Zuid Amerika is altijd interessant, er gebeurt van alles om je heen, mensen verkopen maar dan ook echt ALLES op straat, van oplader tot wattenstaafje tot een vers fruit sapje voor de vitamientjes met tachtig kilo suiker. (ze houden hier van suiker..) Daarnaast gebeurt er van alles om je heen, en nemen mensen ook graag de tijd voor je om met je te praten. Daarnaast zijn mensen vrolijk op straat, is het normaal dat mensen met een speaker rondlopen met keiharde muziek ongeacht wat de rest van de wereld ervan vindt. Muziek speelt sowieso meer rol, muziek in de supermarkt, muziek in de bus, muziek op het strand, muziek zelfs in de wc!

reflectie-hippie momentje!
Als ik terugkijk op mijn reis, kan ik alleen maar mezelf heel gelukkig en dankbaar voelen. Ik heb onwijs veel gezien en gedaan en geleerd.
Over geluk, mensen, natuur en cultuur.

Maar ook zeker zelf wat skills als hoe vang-snijd ik een vis, speel ik op de ukelele hakuna matata, praat ik Spaans , dans ik de merengue zonder te panikeren, en hoe flip ik een fles met water dat die weer goed terecht komt, en hoe maak ik een ventilator schoon. (alleen maar nuttige dingen dus)

Maar reizen maakt je zeker ook NOG meer easy going en geduldiger als ik al was. Heb ik mezelf helemaal aan het Caribische tempo aangepast, tijd wordt niet zo nauw genomen en druk erom maken schiet helemaal niet op, gaat er altijd van alles mis in mijn reis, maar komt alles toch wel goed op gegeven moment. Ben ik NOG minder materialistisch, ik bedoel een jaar leven uit een backpack, zelfde shirt aan voor de duizendtachtighonderste keer, omdat je niks anders hebt... Dat mijn overvolle kledingkast alleen maar een verademing kan zijn nu.

En vooral veel mensen ontmoet, en ben ik blij met alle nieuwe vriendjes en vriendinnetjes die ik nu heb! Geluk en momenten zijn altijd beter wanneer je het deelt met andere fijne persoontjes!
En kan ik alleen maar dankbaar zijn voor iedereen die me een maaltijd aanbood, een lift, een slaapplek,muziek, gezelschap, en iedereen die zijn cultuur en gastvrijheid met me deelde!
Ben blij naar huis te gaan en iedereen te zien, onwijs bang wel dat ik uitsterf door de kou.. En ben ik benieuwd hoe ik het leven weer ga vinden, na zoveel vrijheid en verschil in leefstijl die je hebt in het reizen. Waarbij ik nu elke dag opstond en wel zag hoe de dag zou verlopen, leef je veel meer in het moment. En zal ik nu weer een agenda aan moeten gaan schaffen en zal het leven toch weer iets minder avontuurlijk worden. Maar we gaan het zien!
Ik kan in ieder geval niet wachten Nederlandse kaas weer te eten, en met mijn familie rond de keukentafel te zitten, en met mijn vrienden biertjes te doen in de kroeg. en weer aan slag te gaan op werk! jeeej! Ga eerst nog even langs mijn lieve vriendin Jesse, in het NOG koudere Oostenrijk, Nou tot snel,

alle liefs, Sabine