JAAAAA IK BEN NOG HEEL-EN-GELUKKIG-UPDATE!

Olaaaa lieve mensjes, ik besef dat ik echt schandalig lang niks van me heb laten horen, dus hier weer een SABINE IS NOG HEEL EN GELUKKIG-UPDATE! Jeeej! Vorige update was ik in Frans Polynesie, ondertussen ben ik een mini klein beetje stukje verder op de wereld, namelijk Brazilieeee, maar zal over elk land een klein stukje vertellen, omdat het leuk is.

AMERIKAAA (L.A. en Dallas, Cowboys en Cowboys..
Waarbij ik vooral na een heus saloon en wapenwinkel bezoek overdreven veel cowboyselfies aan heb over gehouden...(zie

resultaat)

PURA VIDA, Costa Rica
Costa Rica is een fijn land, waar mensen gelukkig zijn en doen waar ze zelf zin in hebben.Waarbij Pura Vida (leef puur) antwoord is op elke vraag. (Hoe gaat het? Pura vida! Hoe was je eeuwige bonen en rijst met kip? Pura Vida!!)
Hierbij voor twee weken mijn Spaanse les begonnen in het hippie plaatsje Puerto Viejo, waardoor ik nu zeker wel een klein woordje spaans spreek. (Meer dan alleen salsa, tequila, ola en supermercado!!!)
Daarnaast was zeker wel een hoogtepunt s'nachts een strand afstruinen opzoek naar mega schildpadden die mega eieren aan leggen/liggen waren. Het koste wat moeite om er eentje te vinden, (Lees: stormbuien, 10 km strand aflopen, en drie keer vallen omdat ik mijn zaklamp vergeten was, jep headfirst in het zand..) maar moooooi dat het was!!
Daarnaast weet ik nu dat ze in Costa rica verjaardagen van kinderen die 13 worden vieren, niet met blokjes 30+ belegen vol van smaak jonge goudse kaas, maar met een schaal met limoentjes en zout om daarbij horende tequilla te drinken... En ja, oma doet gewoon mee...

PANAMAAAAAAAAAA
Vulkanen beklomen, snorkelen met schildpadjes en dolfijntjes, camera gestolen, MAARRRR als hoogtepunt de San Blas rondzeilen om vervolgens de oversteek naar Colombia te maken.
Even ter beeld: 500 kleine eilandjes, helderblauw water, palmboompjes, zeilboot besturen, stormen, heeeeel veel zeeziek pillen waar je 90 uur van in slaap valt, INCLUSIEF dronken kapitein, INCLUSIEF blikseminslag! En ik leef nog!

Lieve mooie Colombiaaa
Colombiaanse mensen zijn onwijs lieve mensen en super behulpzaam en hier kwam mijn lieve vriendinnetje Evelien me vergezellen dus stond Wijn en Pizza op het hoofdmenu de eerste dagen. (hoezo cultuurbarbaren?) We hebben echt onwijs veel gezien en gedaan dus kan ik niet echt een hoogtepunt kiezen. Maar waar ik vooral van geniet is de mensen die echt van het leven genieten en bijvoorbeeld s'avonds op straat het leven toedansen, waarbij wij dan ook proberen onszelf in te mengen met onze salsa skills. (die ongeveer zo in woorden gaan: links, rechts, 1,2,3, huh, nee, shit, kunnen we opnieuw beginnen?)

PERUU
Jasper (of wasverzachter) was hier ook ter bezoek! (vriend van Evelien, vage kennis van mij)
Peru was een bijzonder land, waarbij weer bijzondere mensen heb mogen ontmoeten die me zeker geleerd te hebben om dankbaar te zijn voor dagelijkse dingen als de zon die elke dag maar weer opkomt! Hoera zon! En daarnaast had ik zelf nooit gedacht door Zuid-Amerika mezelf te zien liften, maar ook Peru bewees dat mensen onwijs behulpzaam zijn en dat dat zelfs mogelijk was! Daarnaast Machi puchi bezocht, sandboarden, rainbow mountain beklommen. Nou het was me weer een avontuur.

BOLIVIAAAAAAAAAAAAAAAA
Lettterlijk hoogtepunt de berg Huayni potosi beklimmen inclusief ice-climbing, sneeuwstorm ALLUS! van welgeteld 6088 mt hoog! (Ter vergelijking/opschepping het is hoger dan de Kilimanjaro of Mount Everest base camp!) Deze berg is vooral lastig te beklimmen omdat je een zuurstof gebrek hebt door de hoogte, waarbij dit vooral invloed had op mijn benen, die echt niet harder dan een schildpad wilden lopen. Maar ik heb het gehaald!
Ander hoogtepunt voor niet claustrofobische astma patientjes de mijnen bezoeken en zien in wat voor omstandigheden hier mensen nog werken in de mijnen. (weinig zuurstof, nauwe gangetjes, stenen of stukken mijn die af en toe nog op mensen valt, weinig geld, en vooral ongezonde werkomstandigheden)
Daarnaast Amazone bezocht om met meneer krokodil naast me en met mevrouw roze dolfijn te zwemmen. Mooi om echt even in de Jungle te leven, tussen alle gezellige beestjes. (Vraag maar aan: Beestjes-Liefhebber-totaal-niet-bang-voor-insecten-Evelien?) En mocht ik ook nog meneer slang beet houden, die Evelien wist te vinden.

Brasil LLALALALALA (Roadtrip en Vrijwilligerswerk)
Roadtrip met Evelien, Marcel en mijn geliefde broer Rene. Wat een pret! Waarbij we watervalletjes, voetbalwedstrijd, eilandjes, en heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeel strand hebben bezocht. En weten we nu dat cocktails en boten niet samen gaan.
Vervolgens vrijwilligerswerk in een favela (sloppenwijk Brazilië), bij een organisatie die verschillende projecten hebben en we bij alles wel mee konden helpen. (voetbalproject, crèche, meisjesclub, art-club etc.) We woonden dan ook voor twee weken in de favela. Deze favela lijkt zeker niet op mijn buurt in Nijmegen, met genoeg drugdealers met grote geweren om hun nek en hebben we ook al wat schoten gehoord.. Daarnaast afgelopen weekend op kamp met de meisjes geweest, waarbij het hoogtepunt het zwembad was, waarbij bijvoorbeeld veel meisjes zelfs nog nooit in een zwembad waren geweest. Zo besef je maar weer hoe anders mijn jeugd was, al word ik nog steeds kei gelukkig van een zwembad! Maar besef ik me wel weer een keer extra mijn dankbaarheid voor de dingen die ik heb en wat voor geluk ik wel niet heb, dat ik bijvoorbeeld deze hele reis kan maken en dit soort dingen kan meemaken. Maar ook in wat voor veilige wereld we eigenlijk wel niet (de meeste mensen dan) in Nederland leven, maar dat we daar vaak niet echt bewust bij stil staan.

OVERDENKING VAN HET LEVEN
Ik merk wel dat het doorreizen, hoe onwijs tof mijn jaar ook was!!!! (Want jaaaa ik ben al bijna een jaar weg, time flies when you having fun..)
Steeds maar weer een andere plek, steeds weer nieuwe dingen zien, steeds weer nieuwe mensen nu wel voor mij zijn waarde verliest, en merk ik dat het tijdelijke van alles nu wel gewoon niet meer hoeft voor mij. En heb ik weer veel meer behoefte om op een plek te blijven en die beter te leren kennen en me ergens langer thuis te voelen. Maaaaaaaaaaarrrrrrrrrrrrr omdat ik niet in de koude begin winter terug wil komen in Nederland, en eigenlijk nog niet me klaar genoeg voel om nu al naar Nederland terug te gaan (ondanks dat ik veel lieve mensen mis) en me leven daar weer op te pakken. Ga ik nog even langer wegblijven. En heb ik besloten terug te gaan naar Colombia om daar ook werkend aan de slag te gaan :)
De eerste maand zal ik een familie helpen met hun ECO-Hotel op een eiland! Jeej. Wat ik erna precies ga doen is nog niet helemaal duidelijk, dus dat wordt een verassing! Jeej!

Liefs Sabine