Dag 12

We werden weer vroeg wakker, eigenlijk een beetje op onze Hollandse tijd: zeven uur. En we zouden nog wel uitslapen vandaag. Rustig aan douchen, ontbijtje klaarzetten, de was opruimen en bedenken waar we vandaag ook alweer heen gaan. We zijn trouwens heel blij met de wasmachines hier, niet omdat ze zo goed wassen, maar omdat het ons een hele grote zak vieze was scheelt. Kleding kun je hier nu eenmaal absoluut geen twee keer dragen.
Tegen het eind van de ochtend namen we de metro naar Shichijo waar we de Sanjūsangen-dō bezochten, een oude boeddhistische tempel uit het jaar 1164 waar 1001 beelden van de godin Kannon in staan. Helaas mochten we hier binnen geen foto's nemen. De jongens vonden de godenbeelden prachtig en waren erg geïnteresseerd in wie nou de generaal was en wie de drakengod. Bij de uitgang haalden we de schoenen weer uit onze plastic tasjes die we bij de ingang kregen aangereikt.
Plastic zakjes/tasjes zijn hier wel een ding in onze ogen. Bij ons in Nederland krijg je ze nergens meer, of moet je ze kopen als je er ècht een nodig hebt. Terwijl je ze hier overal bij krijgt en echt overdreven vaak voor eenmalig gebruik. Als je bijvoorbeeld vier broodjes koopt, worden deze allemaal apart in een plastic zakje gedaan die uiteindelijk weer samen in een grote plastic zak gaan. Papieren zakjes heb ik maar weinig gezien. Bij een convenience store krijg je om een rolletje mentos al een plastic zakje, en als je zegt dat dat niet hoeft, kijken ze je raar aan en krijg je het evengoed. Er ligt hier trouwens nergens een plastic zakje op straat, of überhaupt iets van afval. En als dat er wel ligt kun je er donder opzeggen dat een buitenlander dat heeft laten vallen. Er zijn namelijk bijna geen afvalbakken te vinden op straat. Iedereen houdt zijn troep gewoon bij zich. Keurig. Wij gebruiken de plastic zakjes die we overal krijgen als afvalzakje in onze rugzak.
Eenmaal buiten de tempel in de zinderende hitte zochten we een plekje in de schaduw om even bij te tanken. De jongens konden natuurlijk niet stilzitten en probeerden tevergeefs een stukje banaan aan een hagedis te voeren.
We liepen terug naar het station om naar een markt in de binnenstad te gaan. Wat een mierenhoop was dat: (koop)zondag in Kyōto! Op de markt kochten we 'surimi':

gestoomde viskoekjes op een stokje met een vulling naar keuze, wij namen een groentenmix voor de jongens die nogal honger hadden. Ondanks dat ze even aan de smaak moesten wennen hadden ze het zo op.
Bij Hugo's favoriete ijstent aten hij en ik een ijsje. Maar bij het naar buiten lopen schoot er iets in mijn linkerheup, het leek wel een soort kramp die ik er niet uit kon lopen. We hebben nog een half uur rondgelopen en voor Tristan en Thijs bij Godiva een softijsje (à €4,50) gehaald. We wilden eigenlijk hier in Gion-Shiio de tijd doden om vervolgens aan het eind van de middag naar een plek te gaan die juist bij een ondergaande zon mooi is om te bezoeken. Maar ik had zo'n pijn dat we na een shot koffie bij Starbucks besloten terug naar huis te gaan. Die plek bekijken we morgen wel. Ondanks dat we niet alles hebben gedaan hebben we best veel gelopen vandaag.
Thijs haalde met Tristan de boodschappen terwijl Hugo en ik alvast naar huis doorliepen, waar ik kon gaan liggen. De mannen speelden een tijdje in het park hierachter tot er een onweersbui overtrok. Voor het eten mochten ze nog even op de sega saturn 'streetfighter' spelen.
De middag was niet zo verlopen als gehoopt. Nu naar bed en bedenken wat we morgen op onze laatste dag in Kyōto gaan doen.

Afgelegde wandelafstand van vandaag: ruim 11 km.