Dag 4
Vandaag vertrekken we rond half 9 met de bus. Eindbestemming is Hat Creek Ranch. Een ranch waar we het leven van vroeger van de kolonisten kunnen bekijken. Thierry zegt dat we ongeveer 2,5 uur in de bus zitten, maar we stoppen nog wel bij Joffrey Lake voor een hike die ongeveer 3 uur duurt. Iedereen mag mee, maar je kan ook bij het meer blijven. Aangezien Thierry aangeeft dat t een flinke wandeling naar boven is, besluit ik samen met Marjolein en 4 meiden van de andere gezinnen, bij het meer te blijven.
De rit naar Joffrey Lake is erg mooi, het landschap verandert voortdurend en de temperatuur loopt aardig hoog op. Ondertussen weten we ook dat Thierry met regelmaat stopt voor koffie, of andere dingen. Efficiency is niet z'n sterkste kant, maar het leuke is dat hij wel ongelofelijk enthousiast is en erg goed met de kids overweg kan. Als we bij Joffrey Lake aankomen is het uitzicht werkelijk geweldig. Met open mond staan we te genieten van het mooie meer met op de achtergrond de bergen en de gletcher. Hier kunnen we ons wel even vermaken. De meiden trekken hun zwemspullen aan en gaan het water in....ten,inste dat is het idee. Het water is echt vreselijk koud en dat valt toch wel tegen. Stoer als ze zijn gaan ze uiteindelijk toch het water in, vet stoer! Na ongeveer 1,5 uur komen opeens Marieke, Lillian en Madeleine terug gelopen. De hike was veel te zwaar en dus hebben ze besloten om te keren. Wel zo gezellig. Nog1,5 uur wachten en ik heb nu al een houten reet, pffff nog even doorzetten.
Inderdaad na bijna 3 uur komt de rest van de groep terug met Thierry
Jolien van Alphen
4 chapters
16 Apr 2020
July 27, 2016
|
Joffrey Lake en Cache Creek
Dag 4
Vandaag vertrekken we rond half 9 met de bus. Eindbestemming is Hat Creek Ranch. Een ranch waar we het leven van vroeger van de kolonisten kunnen bekijken. Thierry zegt dat we ongeveer 2,5 uur in de bus zitten, maar we stoppen nog wel bij Joffrey Lake voor een hike die ongeveer 3 uur duurt. Iedereen mag mee, maar je kan ook bij het meer blijven. Aangezien Thierry aangeeft dat t een flinke wandeling naar boven is, besluit ik samen met Marjolein en 4 meiden van de andere gezinnen, bij het meer te blijven.
De rit naar Joffrey Lake is erg mooi, het landschap verandert voortdurend en de temperatuur loopt aardig hoog op. Ondertussen weten we ook dat Thierry met regelmaat stopt voor koffie, of andere dingen. Efficiency is niet z'n sterkste kant, maar het leuke is dat hij wel ongelofelijk enthousiast is en erg goed met de kids overweg kan. Als we bij Joffrey Lake aankomen is het uitzicht werkelijk geweldig. Met open mond staan we te genieten van het mooie meer met op de achtergrond de bergen en de gletcher. Hier kunnen we ons wel even vermaken. De meiden trekken hun zwemspullen aan en gaan het water in....ten,inste dat is het idee. Het water is echt vreselijk koud en dat valt toch wel tegen. Stoer als ze zijn gaan ze uiteindelijk toch het water in, vet stoer! Na ongeveer 1,5 uur komen opeens Marieke, Lillian en Madeleine terug gelopen. De hike was veel te zwaar en dus hebben ze besloten om te keren. Wel zo gezellig. Nog1,5 uur wachten en ik heb nu al een houten reet, pffff nog even doorzetten.
Inderdaad na bijna 3 uur komt de rest van de groep terug met Thierry
en ook zij springen nog even het ijskoude water in, stelletje bikkels. Daarna is het tijd om verder te rijden. De rit duurt toch wat langer dan Thierry verwachtte, want we zijn pas tegen 6 uur bij onze volgende overnachtingsplek, Hat Creek Ranch. Een deel van ons slaapt in houten hutjes, 2 gezinnen in een tent, waaronder wij. Heerlijk weer een nachtje kamperen in plaats van in een hotel.
De boodschappen voor de bbq hebben we gelukkig al gehaald en dus gaan we snel aan de slag. Thierry vindt het leuk om zelf te koken, dus helpen we hem een beetje en eten elke avond, als we niet uit eten gaan heerlijk! Na een hele gezellige avond, kids voetballen en maken kampvuur, kijken Marieke en ik nog lange tijd naar de waanzinnige sterrenhemel. Zo'n mooie heb ik al heel lang niet meer gezien. Op het moment dat we naar bed willen, is Thomas samen met Felix en Myrthe nog een avondwandeling gaan maken. Aangezien Felix nog maar 14 is,vindt Marieke het wel een prettig idee als hij thuis komt voordat zij haar bed in gaat. We gaan op zoek en uiteindelijk met de hulp van Jesse en Sophie vinden we ze. Tijd om heerlijk te slapen, want de volgende dag vertrekken we gelukkig iets later richting Sunpeaks, een ski oord in het 2e grootste skigebied in Canada.
Dag 5
Vanochtend rond half 8 opgestaan en ontbeten op de ranch. Als je de ranch wil bekijken, moet je een kaartje kopen en krijg je een rondleiding van 2 uur. De meesten voelen daar niet zoveel voor, omdat we rond 11 uur vertrekken naar Sunpeaks. Dus lekker rustig aan, kopje koffie en dan spullen weer in de bus stoppen. Onderweg halen we een bakkie koffie (voor zover je t koffie kan noemen) en gaan dan door naar Sunpeaks. Thierry vertelde ons vanochtend dat op vrijdagavond de eerste avond van het Powwow festival plaatsvindt. Een traditioneel feest van alle Indianen stammen in Britisch Colombia die speciaal voor dit festival naar Kamloops komen. Als we willen, kunnen we hier naartoe. Een paar mensen weet het nog niet zeker, maar het lijkt mij echt super gaaf om daar naartoe te gaan. Thierry zoekt uit hoe laat dit alles begint en laat het ons dan weten. Volgens hem is dit echt een once in a lifetime experience.
Het hotel in Sunpeaks is oké, helaas niet een balkon of zoiets waardoor ik me toch wel wat gevangen voel. We lunchen in het dorpje en besluiten later in de middag de stoeltjeslift naar boven te nemen om daar vervolgens een wandeling te maken door de bergen en bloemenvelden, die nu helemaal in bloei staan. Thomas maakt een langere wandeling met de familie Liem. Even na 7 uur zien we elkaar in het restaurant en daarna stappen we vroeg ons bedje in. Volgende dag nieuwe plannen.
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!