Hong Kong, Cambodja & Thailand

Sorry, deze week maar 1 blog. Ik weet het. De reden: 1. Er is niet zo heel veel bijzonders gebeurd en 2. Ik voelde me vanaf donderdag echt een beetje bleh. Erg moe en veel hoofdpijn.
Afgelopen dinsdag was het Royal ploughing ceremony. Ik zal onderaan het bericht de Engelse uitleg hiervan geven. Maar het was weer een vrije dag. Ik ben toen naar een klooster hier in de stad geweest: wat preah prom rath. Best een mooi klooster maar er staat echt de meest lugubere dood scene ooit.
Verder heb ik opdrachten gemaakt voor mijn 1 op 1 leerling. Deze jongen loopt zo achter de klas. Hij weet zoveel te vertellen maar het schrijven lukt hem gewoon niet. Daarom blijven we het schrijven en spelling maar oefenen oefenen en nog eens oefenen.
Donderdag zijn we gaan eten bij Genevieve’s ivm Jack’s (mede vrijwilliger) verjaardag. Hier heb ik echt een heerlijke groente amok op. Ik heb eerder alleen fish amok en chicken amok gezien dus dit was echt een lekkere verrassing.
Vrijdag was weer tapas night bij Ivy’s. Niet veel bijzonders hier. Wel de meest schattige snooze kat gevonden van Siem Reap.
En ook zaterdag en zondag niet veel bijzonders gedaan. Behalve mijn band laten plakken (tweede keer), was wegbrengen en weer ophalen en wat boodschappen heb ik voornamelijk aan YouTube en Netflix binge watching gedaan. Ik heb the best speech you will ever hear van Gary Yourofsky (Die vind je hier) weer eens bekeken. Dit is zeker een aanrader maar wel een waarschuwing vooraf: het is in dezelfde categorie als earthlings. Ergens snap ik wel waarom ik me zo bleh voelde de laatste tijd. Ik heb een paar keer vlees op, eet bijna dagelijks kaas en echt veel verse groente en fruit kreeg ik niet binnen. Dus ik heb mezelf volgepropt met allerlei fruit (mango -want het is mango season-, ananas, passievrucht, bananen, watermeloen maar ook mango steen -geen aanrader-, jackfruit en een gelei-achtige witte vrucht waarvan ik de naam niet meer weet maar die ook niet echt een aanrader is) en heb ik voor de komende lunches op het project een lunchtijd gekocht. Voor morgen staat de bak met fried rice, verse springroll, verse paprika, komkommer en wortel al klaar. Ook de frisdrankjes die ik met mate dronk lijken me ook niet echt mee te werken om beter te voelen dus die laat ik ook maar links liggen de komende tijd.Ik ben erg benieuwd of het gaat helpen.
Maar ja, al met al is er dus niet veel bijzonders gebeurd deze week. Wel heb ik net voor het eerst in de afgelopen 3,5 weken moeite gehad met een bedelaar. Er lopen hier erg veel kinderen rond die je van alles willen verkopen. Hoe hard het ook klinkt, deze kan ik aardig links laten liggen. Met name omdat deze kinderen veelal gebruikt worden omdat ze een stuk zieliger ogen dan een bedelende volwassene. Maar deze jongen tijdens het eten was zijn schattigheidsfase al lang voorbij. Hij was denk ik zo’n jaar of 16-17 en vroeg echt om eten en niet om geld. In eerste instantie had ik nee gezegd maar toch zat het me niet lekker. Uiteindelijk maar een stuk springroll in een servetje gedaan en aan hem gegeven samen met mijn wisselgeld (1000 riel, oftewel 25 dollar cent). Geen idee of de springroll nu ergens onopgegeten op straat ligt of dat hij echt honger had. Maar ik blijf het lastig vinden dit soort situaties.

History of the Royal Ploughing Ceremony

PHNOM PENH, (Khmer Times) – The Royal Ploughing Ceremony,or Preah Reach Pithi Chrot Preah Neangkol, is one of the most important of Cambodia’s royal ceremonies. Every year Cambodians, especially those who work the land, wait for this day in May that the astrologers/astronomers have calculated according to the lunar phases. The Royal Ploughing Ceremony predicts the harvest of the seeds that they will soon sow.
It is a national (bank) holiday in the Kingdom, and its historical origins lie in the fifth or sixth century.
The ceremony itself is not restricted to Cambodia but it also celebrated in Thailand. It marks the beginning of the rice growing season, when the rains start to abate.
According to tradition the King, or a chosen representative, will till a plot of land with a plough pulled by two bulls. As the King is the first person to prepare a field, it the ceremony is a motivator for all others to start working their land.
After three rounds with the plough, the beasts of burden are allowed to fodder. They have rice, corn, green beans, sesame seeds, fresh-cut grass, water and rice whisky to choose from.
The royal augurs read from outcome of the harvest from what the bulls eat. The bovines interest in the grains signal good yields for these plants. If the bulls drink wine it indicates an increase in crime, drinking water points to flooding, and the ingestion of the grass is seen as a prediction of widespread animal diseases

ANITA zegt:
Toch weer een leuk verhaal, vervelend dat je niet helemaal lekker bent ik hoop dat je je snel weer goed voelt. Groetjes.

JEROEN zegt:
Hey Lotte,
Je hebt aardig wat gedaan en gezien lees ik. Leuk die katjes overal:-)
Wat een beelden bij het klooster, die man met tong uit de mond… hihi.. hoe verzinnen ze het.
Goed dat je extra opdrachten bedenkt voor de jongen die niet goed meekomt. Heeft hij geen dyslexie of zo? Dan is taal vaak lastig kan ik uit eigen ervaring vertellen.
Enjoy!

LOTTE zegt:
Ja waarschijnlijk heeft hij dyslexie. Wat mondeling weet hij veel maar schrijven is echt lastig.

lotteaarts

29 chapters

16 Apr 2020

Siem Reap, food food food

May 29, 2016

|

Siem Reap

Sorry, deze week maar 1 blog. Ik weet het. De reden: 1. Er is niet zo heel veel bijzonders gebeurd en 2. Ik voelde me vanaf donderdag echt een beetje bleh. Erg moe en veel hoofdpijn.
Afgelopen dinsdag was het Royal ploughing ceremony. Ik zal onderaan het bericht de Engelse uitleg hiervan geven. Maar het was weer een vrije dag. Ik ben toen naar een klooster hier in de stad geweest: wat preah prom rath. Best een mooi klooster maar er staat echt de meest lugubere dood scene ooit.
Verder heb ik opdrachten gemaakt voor mijn 1 op 1 leerling. Deze jongen loopt zo achter de klas. Hij weet zoveel te vertellen maar het schrijven lukt hem gewoon niet. Daarom blijven we het schrijven en spelling maar oefenen oefenen en nog eens oefenen.
Donderdag zijn we gaan eten bij Genevieve’s ivm Jack’s (mede vrijwilliger) verjaardag. Hier heb ik echt een heerlijke groente amok op. Ik heb eerder alleen fish amok en chicken amok gezien dus dit was echt een lekkere verrassing.
Vrijdag was weer tapas night bij Ivy’s. Niet veel bijzonders hier. Wel de meest schattige snooze kat gevonden van Siem Reap.
En ook zaterdag en zondag niet veel bijzonders gedaan. Behalve mijn band laten plakken (tweede keer), was wegbrengen en weer ophalen en wat boodschappen heb ik voornamelijk aan YouTube en Netflix binge watching gedaan. Ik heb the best speech you will ever hear van Gary Yourofsky (Die vind je hier) weer eens bekeken. Dit is zeker een aanrader maar wel een waarschuwing vooraf: het is in dezelfde categorie als earthlings. Ergens snap ik wel waarom ik me zo bleh voelde de laatste tijd. Ik heb een paar keer vlees op, eet bijna dagelijks kaas en echt veel verse groente en fruit kreeg ik niet binnen. Dus ik heb mezelf volgepropt met allerlei fruit (mango -want het is mango season-, ananas, passievrucht, bananen, watermeloen maar ook mango steen -geen aanrader-, jackfruit en een gelei-achtige witte vrucht waarvan ik de naam niet meer weet maar die ook niet echt een aanrader is) en heb ik voor de komende lunches op het project een lunchtijd gekocht. Voor morgen staat de bak met fried rice, verse springroll, verse paprika, komkommer en wortel al klaar. Ook de frisdrankjes die ik met mate dronk lijken me ook niet echt mee te werken om beter te voelen dus die laat ik ook maar links liggen de komende tijd.Ik ben erg benieuwd of het gaat helpen.
Maar ja, al met al is er dus niet veel bijzonders gebeurd deze week. Wel heb ik net voor het eerst in de afgelopen 3,5 weken moeite gehad met een bedelaar. Er lopen hier erg veel kinderen rond die je van alles willen verkopen. Hoe hard het ook klinkt, deze kan ik aardig links laten liggen. Met name omdat deze kinderen veelal gebruikt worden omdat ze een stuk zieliger ogen dan een bedelende volwassene. Maar deze jongen tijdens het eten was zijn schattigheidsfase al lang voorbij. Hij was denk ik zo’n jaar of 16-17 en vroeg echt om eten en niet om geld. In eerste instantie had ik nee gezegd maar toch zat het me niet lekker. Uiteindelijk maar een stuk springroll in een servetje gedaan en aan hem gegeven samen met mijn wisselgeld (1000 riel, oftewel 25 dollar cent). Geen idee of de springroll nu ergens onopgegeten op straat ligt of dat hij echt honger had. Maar ik blijf het lastig vinden dit soort situaties.

History of the Royal Ploughing Ceremony

PHNOM PENH, (Khmer Times) – The Royal Ploughing Ceremony,or Preah Reach Pithi Chrot Preah Neangkol, is one of the most important of Cambodia’s royal ceremonies. Every year Cambodians, especially those who work the land, wait for this day in May that the astrologers/astronomers have calculated according to the lunar phases. The Royal Ploughing Ceremony predicts the harvest of the seeds that they will soon sow.
It is a national (bank) holiday in the Kingdom, and its historical origins lie in the fifth or sixth century.
The ceremony itself is not restricted to Cambodia but it also celebrated in Thailand. It marks the beginning of the rice growing season, when the rains start to abate.
According to tradition the King, or a chosen representative, will till a plot of land with a plough pulled by two bulls. As the King is the first person to prepare a field, it the ceremony is a motivator for all others to start working their land.
After three rounds with the plough, the beasts of burden are allowed to fodder. They have rice, corn, green beans, sesame seeds, fresh-cut grass, water and rice whisky to choose from.
The royal augurs read from outcome of the harvest from what the bulls eat. The bovines interest in the grains signal good yields for these plants. If the bulls drink wine it indicates an increase in crime, drinking water points to flooding, and the ingestion of the grass is seen as a prediction of widespread animal diseases

ANITA zegt:
Toch weer een leuk verhaal, vervelend dat je niet helemaal lekker bent ik hoop dat je je snel weer goed voelt. Groetjes.

JEROEN zegt:
Hey Lotte,
Je hebt aardig wat gedaan en gezien lees ik. Leuk die katjes overal:-)
Wat een beelden bij het klooster, die man met tong uit de mond… hihi.. hoe verzinnen ze het.
Goed dat je extra opdrachten bedenkt voor de jongen die niet goed meekomt. Heeft hij geen dyslexie of zo? Dan is taal vaak lastig kan ik uit eigen ervaring vertellen.
Enjoy!

LOTTE zegt:
Ja waarschijnlijk heeft hij dyslexie. Wat mondeling weet hij veel maar schrijven is echt lastig.

Deze persoon is op reis met Shoestring. Wil je ook zo’n toffe reis maken, klik dan hier >

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.