May the Ying & Yang always be with us

Er werd dus aan iedereen gevraagd om een leuk stukje te schrijven over jou. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, maar er is in ieder geval een begin gemaakt :p Nog iets minder dan twee weken vertrek je richting Japan. Ik wil er niet aan denken hoe ik de schoolweken dan moet overleven zonder jou.. bah.

In de eerste klas waren we als vreemden voor elkaar en toch heeft het universum ons een soort van aantrekkingskracht/connectiviteit gegeven om de dikste maatjes te worden van heel RBS. Mijn eerste kamer bevond zich in het zuiden van rotjeknor, waar jij geboren en getogen was. Je wist als geen ander iedere spot in je eigen hometown. Je was als het ware een soort van human google maps. Ik weet nog toen we voor de eerste tentamenweek moesten bikkelen, je nodigde me uit om bij jouw thuis samen te leren. Van vroeg in de ochtend tot laat in de avond zaten we daar aan die grote tafel met allemaal comfortfood. Als de nacht aangebroken was, bracht je me zelfs naar huis. Veilig en wel. Thank you again that you took care of me motherbear :)

Project numero dos.. that was a hell of a project. Blij dat we samen zaten in de groep, maar man-oh-man, dan moest je natuurlijk ook samenwerken met andere mensen waar al eerder dramatische situaties voorkwamen. Nou hielden we onze hoofden hoog en gingen positief door het kwartaal heen. Team building werd zelfs gedaan, maar uiteindelijk werden de collegiale relaties verslechterd door een aantal backstabbers (m.u.v. onze relatie). Het eindresultaat van dat project werd er ook niet beter op en moesten het maar in jaar 2 herkansen. TMA102 werd met hart en ziel uit elkaar getrokken wegens een reorganisatie van de klassen. Hoe dan ook, het universum heeft onze force niet in de steek gelaten en bracht ons samen in een andere klas. Het duurde niet lang meer toen de zomervakantie aanbrak.

In de tweede klas hadden we minder contact wegens een bug in the force. Dit hield in dat één of ander idioot ons in andere klassen had gezet. Maar Jillie, je was en bent er altijd voor mij even if you were not around me. Ik kon tegen je miepen indien het nodig was, van noa-dramasoap tot aan alle idioten op school. De hoogtepunt van het tweede schooljaar: herkansing project en Aziëdrempel gehaald!

Hier zitten we dan, in het derde schooljaar. Saampjes in de klas. Wat een intens geluk. Daarnaast wisten we dat Azië nadert. Niet zo heel lang geleden mochten we samen met andere derdejaars de propedeuse-uitreiking meemaken. Wát kon jij een tranentrekkende speech geven! Blij dat ik daar zat, luisterend naar jou met alle plezier. Alle leuke uitjes zoals eten bij Kyoto in Scheveningen, Disney filmavond en pyjamafissa, NSMBL festival en eten bij de Koreaan hebben we nog heel recent gedaan. Volgens mij nam jij altijd het initiatief om leuke dingen te gaan doen. Jillie, met al jouw eigenschappen en karakters red jij je prima en kom je ook nog eens een kick-ass jaar tegemoet in Japan. Het zou me niet verbazen als jij straks thuis komt in Nederland en aan de sushi begint wat je normaliter niet lust. Ha-ha. Kortom, je bent een prachtmens waar iedereen heel comfortabel bij voelt of het nou binnen Nederland is of buiten Nederland. Echt waar.

Ik kijk er naar uit om je te zien in Japan en samen onze bucket list af te werken! Het ga je goed.

Sayonara jillieboo.

I miss you already (;__;)