Aankomen in Sydney is een stuk aangenamer dan in Bangkok. Het is er winter en we hebben geluk met de fijne temperatuur van 18 graden.
We worden met een grote taxibus vervoerd naar Hotel Harbour Rocks in de wijk die The Rocks heet. Het is het deel waar Harbour Bridge en het Sydney Operahouse ook staan. Leuk hotel, oud gebouw, gezellig.
In de komende dagen verkennen we de stad voor zover mogelijk. We lopen over Harbour Bridge naar de overzijde van de stad. We verkennen de Botanical Gardens, struinen door Paddington, en op de laatste dag verdelen we ons over Cogee and Gucci. Piet en Thea lopen een strandroute waarbij ze van Cogee Beach naar Bondi Beach gaan. Miek en Paul zoeken Queen Victoria Building op voor een shoppingsessie bij Gucci.
Opmerkelijk is dat we ‘s avonds steeds worden geacht buiten te eten. Er is zoiets als “Christmas in July” en alle restaurants en cafés hebben buiten heaters staan waar je onder kan zitten. Binnen is niks te doen. Vlakbij het hotel is een soort kerstmarkt opgezet met “ Dutch poffertjes”, "Belgian waffles", “ German wurst” en glühwein. Een mevrouw zingt uit volle borst “I'm dreaming of a white Christmas” en voorbijgangers zingen mee. De bomen zijn opgetuigd met kerstverlichting. Het is een vreemd geheel voor ons, nuchtere Nederlanders, maar hier voorziet het kennelijk in een behoefte.
Piet en Thea zoeken Juan en Paola op en daarna met Miek en Paul samen Claudia en Jared. Het worden twee heel gezellige avonden en twee keer een hartelijk weerzien met de familie van Luisa.


Op de laatste avond in Sydney wonen we een opera bij in het Operahouse: Lucia di Lammermoor. Het is een prachtige uitvoering met geweldige zangers, een een eenvoudig maar passend decor en mooie kostuums. Helemaal top.

Het valt ons ook op hoe behulpzaam de Australiërs zijn. Als we even op onze telefoon kijken om de weg te vinden, komt er meteen iemand naar ons toe om te vragen of hij kan helpen: "Hay mates, how 're you? Can I help?"of "Are you gaoys lost?"