Van de drukte bij Helly en John rijden we verder naar Wollomombi. Ook dit keer stijgt de verbazing bij het aankomen bij de locatie. We rijden een eindeloos zandpad af en ergens midden in een enorme wei staat een huis. Geen buren te bekennen en later horen we dat die inderdaad op 2km afstand wonen. We zijn alleen, omringd door enkele grote stieren.
Het huis is erg comfortabel en er ligt een vers gebakken brood klaar. We hebben geen boodschappen gedaan en het is al bijna donker. Naar een winkel kost ons eeen half uur heen en ook weer terug en omdat het huis zover afgelegen ligt is het best gevaarlijk om nog te gaan rijden. Lucy brengt ons daarom worstjes en aardappels en we mogen sla plukken uit de tuin. Die tuin lijkt een beetje op de vergeten groente-versie van de Jumbo reclame, maar de sla is nog best goed.

Het worden een paar relaxdagen. De stieren houden de wacht.