Venice beach & Muscle beach

Onze eerste nacht in het hostel in Santa Monica hebben we overleefd, voor het eerst dat we niet samen op één kamer slapen. Ik slaap op de kamer met 10 andere meiden, die niet allemaal heel aardig en spraakzaam waren, en Marco slaapt op de kamer met een groepje Engelse jongens die allemaal tot laat in de nacht zijn wezen stappen. Beneden in de eetzaal stond ons een cornflakes ontbijtje te wachten en na het ontbijt heb ik gauw mijn bikini aangetrokken en zijn we richting het strand gelopen. Via de Santa Monica pier liepen we in ongeveer drie kwartier richting Venice Beach. Dit strand staat bekend om zijn sporters, vooral omdat Arnold Schwarzenegger hier vroeger trainde. Er zijn basketbal velden, volleybal netten (en niet een paar, nee gelijk een stuk of 50), tennisvelden en zelfs een buiten sportschool. Hier zie je dan ook de meeste afgetrainde mensen en macho mannen

trainen. Ook is er een groot skatepark, waar alleen de goeie jongens mogen skateboarden.

Daarna zijn we gestrand in een Amerikaans café waar we een lekkere BLT hebben gegeten en natuurlijk een lekker Mexicaans biertje. Inmiddels kunnen we haast geen Mexicaans eten meer zien, want op iedere hoek van de straat vind je er wel weer een restaurant of bar van. Dit biertje ging er gelukkig nog wel in en zeker met de 30 graden die het buiten was. Na de lunch zijn we naar het strand gegaan en hebben we het water uitgeprobeerd. Toen we met een politieagent stonden te praten overal hoe het is om in LA een cop te zijn, vertelde hij ons dat LA al meer dan 2 jaar geen regen gehad heeft. Ook is de temperatuur van de zee tien graden gestegen, en nu dus ongeveer 20-25 graden, waardoor de grote witte haai nog dichter bij de kust komt en een gevaar kan gaan zijn voor zwemmers en surfers. Ook kon je goed zien dat het gras tussen het strand en de boulevard eigenlijk zo verdort is. Hier merk je pas goed hoe de klimaatverandering toeslaat. Van bosbranden tot extreme droogte en van stijging van de zeetemperatuur tot hete zomerdagen.

Daarna hebben we een klein stukje basketbal gekeken, omdat er profspelers uit de NBA langs Venice Beach kwamen op een clinic te geven, onder het genot van een échte Griekse frozen yoghurt. We herkenden natuurlijk niemand maar het was leuk om te zien, die gasten van minstens 2 meter die de basket bijna aan kunnen raken. Via de Venice canals zijn we terug gewandeld richting Santa Monica. Dit zijn een soort kanalen die aangelegd zijn en heel erg lijken op een klein stukje Nederland. Hier kon je goed zien dat het hier in Los Angeles zo droog is geweest want het water stond veel lager dan dat het normaal gestaan heeft. Na een lange stranddag duurde het dan ook niet lang voordat we als een blok in slaap vielen...