Deee morgen begonnen met een wandeling in de rivierbedding waar verschillende tuintjes gemaakt waren! Ik ben tot aan een dorpje gewandeld, overal hangen elektrische kabels over de weg naar waterpompen.
Als ik terug ben van deze wandeling staat het ontbijt klaar: gebakken eitjes, mjammie!
Vandaag rijden we richting kust met bestemming Al Lith. Toen we de stad uitreden zagen we weer, net als gisteren in de afdaling, bavianen!
We stopten na een tijd rijden aan een tankstation voor bier en reden verder over het asfalt; langs de kant van de weg is veel groen te zien, kleine farms met groenten, aan de kant van de weg zijn fruit/groentekramen,…
Als we dichter bij de zee komen proberen we even off-road, dat stopt al snel bij tuintjes dus gaan we weer asfalt op! Na een tijd proberen we het weer, hier liggen meer duinen, we laten de bandenspanning nog zo… het is best een beetje eng om hier te rijden de vlakke stukken zijn donker, zien er nat uit! En ja hoor; het gebeurt weer; de zes zakt rechts volledig op de as, de trapjes zijn niet meer nodig om uit te stappen…
Dat wordt een namiddag schoppen, met linten slepen, winchen (ondertussen ook repareren want ze springt kapot), … na veel werk komt de zes boven maar moet dan nog schuin de duin op…daar loopt het opnieuw mis, nu hangt hij scheef in het zand, we schoppen aan de hoge kant zand weg en zien hem zo terug beter zakken, ondertussen staat de 8 er mooi voor om een snokje naar boven te geven. We gaan snel kamp maken want het is al redelijk donker!
Jim besteld pizza’s bij wat jonge kerels, die werden na een tijdje afgeleverd samen met sapjes, water, platte broden, een soort Philadelphia en tonijn. Na het eten zaten we nog even bij die kerels op een groot tapijt om thee te drinken voor we gingen slapen

Sorghum (Kafferkoren): is een graansoort, verward met mais en glutenvrij!
Momenteel zijn de VS de grootste producent voornamelijk om mais te vervangen als veevoer.

De plant is droogte-tolerant en is vooral belangrijk voor semi-aride (droge) gebieden. Het "zaad" (botanisch gezien graanvruchten) wordt gebruikt als voedsel, veevoer en voor de productie van alcoholische dranken (Kafirbier). Het is een belangrijk voedselgewas in Afrika, Centraal-Amerika en Zuid-Azië en staat op de vijfde plaats van de verbouwde granen.
Sorghum wordt vooral gekweekt door zelfvoorzienende boeren in steppegebieden van Afrika en Azië. De financiële opbrengst van eventuele overschotten lijdt onder schommelende marktprijzen.[1]
Sinds de jaren 1970 wordt het gebruik van sorghum als bron van bio-energie onderzocht. Het gaat hier om een aantal variëteiten met de verzamelnaam zoete sorgo waarvan het sap 16-18% fermenteerbare suikers bevat, die door gisting rechtstreeks in ethanol kunnen worden omgezet. De belangrijkste technische hinderpalen zijn de korte oogsttijd en de relatief snelle degradatie tijdens de opslag. De aanwezigheid van reducerende suikers en invertsuiker maakt het sap minder geschikt voor de productie van tafelsuiker of van jaggery. Uit het sap wordt ongeveer 9% alcohol gehaald

Sorghum bicolor is een eenjarig gewas dat afhankelijk van het ras 0,6–5 m hoog kan worden. De stengel kan van vijf tot meer dan dertig mm dik worden. De bladeren lijken op die van mais maar zijn korter en breder. De bladeren zijn glad en met een waslaag bedekt. De pluim is gewoonlijk compact bij de graansorghums en meer open bij de voedertypen. Aan een pluim kunnen tot 6000 aartjes zitten. Bij sommige typen worden de kafjes door dorsen verwijderd, maar bij andere moeten de korrels zoals bij haver gepeld worden. Ook is er verschil in uitstoeling (vorming van zijscheuten) tussen de verschillende typen. De graanvruchten kunnen wit, geel, rood of bruin van kleur zijn. In 1 gram graansorghum zitten 25 tot 62 zaden en bij grassorghum 120 tot 159. De zaden zijn vrij rijk aan vitamine B.