Top of the world

Herkansing vandaag, dus nog een keertje naar Sydney met de trein. Moet toch eens uitrekenen hoeveel kilometer dat elke keer is en optellen bij de lijst van alle gereisde kilometers.

Ik heb nog 1 ding op de lijst staan en dat is Sydney Tower, dus ga ik hier gelijk met de trein naar toe zodat ik het nog mee kan pikken.
Het uitzicht is super zo op 309 meter hoogte. Helaas is het Opera House niet te zien en mis je toch een essentieel stuk van de bekende skyline.

En het Whale watchen gaat door vandaag.....we worden wel gewaarschuwd voor heftige omstandigheden en we mogen morgen terug komen als we niet durven.
Nee, vandaag is de dag.
Het zonnetje schijnt en helaas hebben we veel wind. We merken gelijk de heftige omstandigheden als we de haven uit varen.
De boot die valt meerdere meters naar beneden door de hoge golven en heel veel passagiers hebben het

kotszakje hard nodig. Door de wilde zee is het ook moeilijk om de walvissen te spotten en ook door de laatste dagen van de zuidelijke trek.
En ik ben natuurlijk aan boord, dat wil zeggen dat we de walvissen pas zien als we op de terugweg zijn. En zo was het.....
Na 3 uur op de golven "gedobberd" te hebben wordt de zoektocht opgegeven en gaan we terug naar de haven.

Tot er een moeder en kalf gezien wordt.....Yes, ze springt zelfs uit het water....dit is wel een heel groot cadeau. Helaas is de foto niet gelukt bij mij, maar wel bij de fotograaf aan boord. Dan moet ik die dus echt wel kopen.

Dit was een fantastische afsluiting van mijn geweldige tijd in Sydney.
Ik kijk nog een keer achterom naar het Opera House als ik het station inloop en voel me een heel gelukkig mens als ik om 4 uur de trein in stap naar Lizzy..

Ome Wim en Tante Marty zijn vandaag aangekomen in Killarney Valen en we eten samen in hun hotel.