Hoofdstuk 6: Rondom Santiago de Cuba

Dinsdag 8 augustus
Vanochtend werden we om 7 uur bruut gewekt door de keiharde muziek die weer aangezet was. De dag van de Cubanen was al lang weer begonnen en de meeste zaten al aan het strand terwijl wij duf uit onze tenten kwamen. Dus we zijn ons bed maar uitgegaan, we hebben ontbeten, de tenten afgebroken en alles ingepakt.
Toen zijn we de bergen in gereden om een berg te beklimmen. We hebben de La Piedro beklommen deze was 1514m hoog en gaf een prachtig uitzicht. Je zou Jamaica en Haïti kunnen zien als het niet zo bewolkt was, maar dat was ons niet gegund. Na de klim hebben we heerlijk gegeten onderaan de berg. Ik had omelet met kaas en ham en spaghetti. Erg lekker. Daarna zijn we 1 km verder gereden naar de koffieplantage. Hier heeft een gids uitgelegd en laten zien hoe dat vroeger in zijn werk ging. Ook vertelde hij hoe het ging met de slaven die de heer in dienst had. Hij was geen lieve baas. Laurens en Gerhard waren een klein beetje irritant aan het doen want alles wat de gids zei was 'Berry Good en Berry Nice' dit doordat de Cubanen de V als een B uitspreken.

Na de uitleg zijn we weer terug de berg afgereden, het warme land weer in. Op de berg was het namelijk 25°C beneden in het dal ongeveer 40°C. Halverwege de weg naar beneden kwamen we langs een bordje 'Jardin'. Hier hebben we nog kort even gekeken naar een grote tuin vol met planten maar dit hadden we al snel gezien. Toen zijn we Santiago de Cuba ingereden om te tanken en wat drinken te halen. Daarna hebben we de auto op een ander strandje gezet en zijn we gaan zwemmen. Na het zwemmen ben ik verder gegaan met m'n

boekje te schrijven. Op dit moment snel schrijven want de zon is bijna onder dus dan zie ik niets meer. Morgen gaan we eerst Santiago de Cuba in en dan weer rijden. We hebben de avond afgesloten met een kampvuur en met samen liederen zingen.

Woensdag 9 augustus
Vannacht heb ik niet zo goed geslapen want om half 2 begon het te regenen. Ik had alleen de binnentent opgezet en daar kwam het dus ook doorheen. Snel de buitentent erover gegooid maar gelukkig was het maar een klein buitje en was het alweer gestopt.
De rest van de nacht is het droog gebleven en om kwart voor 7 werden we gewekt. Snel de tenten opgeruimd, ontbeten en op naar Santiago de Cuba.

In Santiago de Cuba hebben we de stad verkent. Het was alleen erg warm (40°C) dus ik had er niet super veel zin in. Santiago de Cuba staat er wel om bekent dat mannen opzichtig naar vrouwen kijken, en dat was ook zeker waar. Veel meer dan in andere steden riepen/floten ze ons na of bleven gewoon staren.
In Santiago de Cuba zijn we eerst over een marktje gelopen, hier hebben we een watermeloen in 10 stukken laten snijden zodat we deze konden opeten. Na een stukje lopen kwamen we op een mooi pleintje uit waar een grote kerk aan stond. Deze was prachtig, van binnen en van buiten. Tegenover de kerk stond het oudste gebouw van Cuba. Verder zijn we nog langs een boekhandel gekomen en in de buurt van het huis van meneer Bacardi waar hij z'n eerste drankje heeft gebrouwen. Via een leuk muziekwinkeltje volgden we het vrolijke salsageluid en kwamen we uit in een barretje. Hier was een bandje salsamuziek aan het spelen. 2 wat oudere mensen dansten daarop, dat konden ze echt super goed en het was ook heel leuk om te zien. Later vroegen ze of wij ook mee wilden dansen. Dorise en Gerhard hebben toen de salsa mee gedanst. En wij hebben allemaal vrolijk toegekeken. Daarna hebben we pizza gegeten bij een klein Italiaans restaurantje. Ik had pizza met tonijn en ui. Erg lekker, op de kaas na, die was wat zurig en ging me bij elke pizzapunt meer tegenstaan. Na de pizza hebben we een winkel gevonden om water in te slaan en daarna zijn we rond 2 uur uit Santiago de Cuba vertrokken.

Wat al sinds de eerste autorit opvalt en wat je in het hele land terug ziet komen zijn de borden over de revolutie. Reclame kennen ze hier niet en dat zie je ook nergens want alles is van de staat. Het enige wat je langs de weg ziet zijn allemaal borden met teksten over Fidel Castro, Raoul Castro, Ché Guevara en José Marti. Deze mensen worden overal langs de weg geëerd en bejubeld voor de revolutie. Ook het woord revolutie zie je veel en de datum 26 juli, de dag van de revolutie, ook. Op alle mogelijke plekken kom je het tegen.

Wij reden deze keer een prachtige route langs de kust over bijna onbegaanbare wegen. Met links de zee en rechts hoge rotsen. Ondertussen kregen we een dikke regenbui op onze kop wat de setting nog grimmiger maakte. Op een gegeven moment reden we richting een brug maar de brug was afgezet met grote betonnen blokken. Alleen ter breedte van 1 auto was vrijgelaten. Dus wij met alle 3 de auto's erdoorheen. Bleek het niet voor niets afgezet te zijn, want de brug was ingezakt. Dus we konden niet echt verder. We zijn omgedraaid en via een zijweggetje hebben we de brug kunnen omzeilen en konden we verder rijden. Door de regen lag er veel rommel en rotzooi op de weg. Na lang langs de kust te hebben gereden gingen we het binnenland in. Daar reden we langs een grote ranch met koeien waar cowboys op paarden de koeien aan het vangen waren met hun lasso's. Dit zag er heel gaaf uit. De cowboys vertelden dat de koeien die gevangen werden afgemaakt zouden worden. Het leek net als in een film. Maar opeens braken alle koeien los. Wij als groep wisten niet hoe snel we in de hekken moesten klimmen maar de koeien hadden geen oog voor ons. De cowboys gingen er op de paarden achteraan, alleen dit bleek de bedoeling te zijn. De koeien die uit de kudde gehaald moesten worden waren eruit gehaald dus de

rest van de koeien kon de wei weer in. Toen het spektakel voorbij was zijn we verder gereden. Tijdens de hele reis zijn we maar weinig tegenliggers tegengekomen. Het leek alsof we alleen op de wereld reden. Uiteindelijk kwamen we helemaal in de punt aan in het plaatsje Cabo Cruz. In Cabo Cruz staat een prachtige vuurtoren die nog in werking was. Om er te komen met de auto was een kleine uitdaging maar ook dat is gelukt. Op het plekje waar wij de tent op wilden zetten stond ook nog een huis. Met de man van dat huis zijn we vrienden geworden en de kinderen hebben we ballonnen gegeven. Dit vond hij zo leuk dat wij bij hem in de voortuin mochten blijven slapen. Dat was namelijk een mooi vlak stuk waar de tenten goed konden staan. Als dank heeft Gerhard hem klompjes uit Nederland gegeven als souvenirtje. De man heeft de hele avond zitten kijken hoe wij alles opbouwden. Nadat alle tenten stonden hebben we onder het genot van een drankje genoten van de prachtige felle sterrenhemel. Nog even gekletst en toen gaan slapen.