Hoofdstuk 12: Terug naar Havana

Donderdag 17 augustus
Vanochtend ging om kwart voor 6! de wekker van de bewaker. Dit was mooi op tijd. Toen zijn we maar langzaam begonnen met het afbreken van de tenten en alles opruimen want om 7 uur moest alles weg zijn. Zo was het afgesproken. Na alles opgeruimd en ingepakt te hebben, hebben we onze eigen bolletjes met pasta opgegeten in het restaurant. De eigenaar had koffie en later thee voor ons gemaakt. Nadat we alles op hadden zijn we vertrokken richting Las Terrazas voor het ziplinen. Eenmaal in de rij (die al vrij lang was voor 9 uur 's ochtends) bleek dat we onze paspoorten nodig hadden. Na dat een deel van de groep die had opgehaald zagen we dat het aantal tuigjes aardig slonk en er nog wel een aantal voor ons stonden. En ja hoor, precies op het moment dat wij ons inschreven was er nog 1 tuigje over. Dus moesten we wachten tot de groep voor ons weer terug was. De zipline bestond uit 6 lijnen die in totaal 1,6 km lang waren. Toen we aan het wachten waren zei de man die daar het geld en de

inschrijvingen regelde ineens dat ik naar de dokter moest gaan vanwege de muggenbulten op mijn been. Hij zei dat het een allergische reactie was. Eerst had ik daar niet zo'n zin in, maar na een beetje aandringen van de rest (de dokter was super dichtbij) zijn we toch gegaan. Klaasje ook meegenomen want die heeft het net zo erg als ik het heb. Eenmaal bij het goede gebouw moesten we nog wel de dokter zoeken. Ik mocht vast gaan zitten terwijl hij nog bezig was met een recept uitschrijven voor een andere mevrouw. Nadat zij klaar was, was ik aan de beurt. Ik hoefde het alleen maar te laten zien en hij snapte het al. De dokter was heel aardig en sprak ook goed Engels. Na een paar vragen heeft hij 2 tabletten voorgeschreven. 1 voor de allergie en 1 om de huid te kalmeren en de vurigheid van de plekken te verminderen. Hetzelfde geldt voor Klaasje. De zorg was gratis maar hij vroeg wel om een donatie dus dat hebben we gegeven. De tabletjes konden we ophalen bij de apotheek aan de andere kant. Dit was een klein apotheekje waar allemaal kistjes stonden met daarop

de naam van de medicijnen. Nadat de pilletjes waren gepakt moesten we afrekenen en de vrouw achter de balie was niet zo vrolijk gestemd. Ze deed niet echt haar best om duidelijk te maken wat het bedrag was want het uitspreken in het Spaans daar hebben wij niets aan. Uiteindelijk typte ze het op een rekenmachine maar er stond 1720 peso. Sowieso hadden we geen peso dus Gerhard heeft snel wat gepind. (De bank zat ook in hetzelfde gebouw). 1720 peso is omgerekend zo'n 60-70 euro. Dat vond ik niet nodig voor een paar pilletjes. Uiteindelijk gaven we 20 peso en dat was voldoende, het bleek namelijk 17,20 peso te zijn maar die komma stond er niet. 17,20 peso is omgerekend zo'n 70 eurocent. Geen geld. Na dat gehad te hebben zijn we teruggereden naar het ziplinen. En toen waren we bijna aan de beurt. Tuigje aan, helm op en gaan. Nog even gekletst met 3 Amerikanen uit New York. Die konden onze humor wel waarderen, en andersom ook. Toen de foto's gemaakt waren en iedereen had z'n spullen aan, mochten we in de bus die ons naar boven bracht. In de bus hadden we de stemming er goed inzitten, van voor naar achter van links naar rechts werd ingezet en ook nog de wave. De Amerikanen die zagen de lol ervan in en deden mee, de rest vond het maar raar.

Eenmaal boven kregen we een korte uitleg en toen konden we gaan. Ik had mijn Action Cam ook meegenomen dus dat wordt met 1 hand van de berg af. Van alle lijnen heb ik een filmpje gemaakt. Het ziplinen was echt super gaaf, heel mooi uitzicht over het hele dorp. Nadat we weer terug waren bij het beginpunt hebben we weer gegeten op hetzelfde plekje als gisteren, bij het huisje aan het water. Toen was de vraag eerst zwemmen of eerst Casa fixen, het werd eerst een Casa fixen.

Dus zijn we van Las Terrazas naar Havana gereden om daar weer bij dezelfde Casa uit te komen als waar we begonnen zijn. Cirkeltje rond zeg maar. Deze was gelukkig nog vrij dus konden we daar onze spullen weer uitladen. Een deel van de groep is gaan zwemmen en een deel is lekker bij de Casa gebleven, waaronder ik. Op de tv die in onze kamer hing waren 3 zenders waaronder 1 waar FC Barcelona tegen Real Madrid werd uitgezonden. Daar heb ik een klein stukje van gekeken. Verder was er nog een kinderzender en er was een film op. Daarna hebben Rianne en ik het spel Fase 10 gespeeld. Erg leuk spel, Rianne heeft gewonnen met de Fasen en ik met de punten, dus geen verliezers. Na het spel had iedereen wel zin om de stad in te gaan, nog even kijken naar souvenirs.

Dus Dorise, Rianne, Johanneke en ik zijn op pad gegaan. De eerste taxi wilde ons voor 2 cuc wel naar een shoppingcenter brengen. Dit was een grote hal met allemaal luxe winkels, Adidas enzovoort. Maar niet echt met de souvenirtjes die wij zochten. Toen zijn we verder gelopen maar we hebben niet echt wat gevonden. Vanwege de korte tijd die we hadden (de rest zou rond 7 uur terug zijn) besloten we maar richting onze casa te gaan. We vonden een taxi wat leek op een Mister Bean auto die ons voor 1 cuc wel wou terugbrengen.
Toen we onze straat in reden zagen we dat de rest al terug was alleen miste de grijze auto, dat was wel vreemd. Toen we binnen kwamen en een beetje vertelden wat we hadden gedaan vroegen ze of we met de grijze auto waren geweest. Nee, dat waren we niet. Toen was de vraag of we wisten waar die auto was en of we zeker wisten dat deze op slot zat. Met name Dorise werd goed ondervraagd want die had de laatste keer gereden. De sleutel hadden we nog wel maar de auto was weg. Toen ging Gerhard bellen met het verhuurbedrijf en binnen een paar seconden konden ze hem vertellen dat de auto om de hoek stond. Dat was vreemd want het kenteken of merk was nog niet genoemd. En toen we buiten gingen zoeken bleek ook dat het om een grap ging. De auto had namelijk niet op slot gestaan dus dat wouden ze ons even laten weten. Met een hele goede grap, zeker geslaagd.
Na de grap zijn we met z'n allen de stad ingegaan om te eten, de

laatste keer voordat we naar huis gingen. We zijn met de taxi naar het oude centrum gereden. Daar hebben we wat rondgelopen op zoek naar een leuk eettentje. Ondertussen zijn we nog een aantal souvenirs winkeltjes tegengekomen waar het een en ander is gekocht. Op een gegeven moment begon het best hard te regenen. Toen werden we aangesproken door 2 vrouwen die voor een restaurant werkten. Ze hadden wel een lekkere kaart en een goed verhaal dus zijn we daar heen gegaan.
We kwamen in een vrij luxe restaurant uit, met livemuziek. 2 mannelijke gitaristen en een vrouw op de bongo en sambaballen die zong. Het eten was heel lekker en de sfeer zat er goed in. Zo hebben we verzoeknummers aangevraagd en uiteindelijk ook een verjaardagsliedje voor Laurens (die op dat moment net naar de wc was) aangevraagd. Ze kwamen helemaal om hem heen staan en hij kreeg nog en zoen van de zangeres en dat terwijl hij helemaal niet jarig was.
Na het eten zijn we de stad nog verder in gelopen. Supergezellig zo 's nachts. We hebben souvenirtjes gezocht, drankjes gedaan en sigaren en rum proberen te scoren. Dat laatste ging niet zo makkelijk. Laurens, Dorise, Johanneke en ik kwamen wel jongens tegen die wel wat konden regelen, moesten we even 5 minuten wachten op een maatje van hen. Is goed zeiden wij maar dan gaan we nu even verder en dan zijn we over 5 minuten weer terug. Dat was goed. In de tussentijd zijn we voor mij wezen kijken naar een souvenirtje. Nadat we die gevonden hadden zijn we weer terug naar de jongens gegaan. Hun maatje was er nog niet terwijl wij eigenlijk al 5 minuten te laat waren. Uiteindelijk was hij er maar dan moesten we met hem mee komen vanwege de politie en omdat het illegaal is. Dat gingen we mooi niet doen en we zijn doorgelopen naar de rest van de groep. Uiteindelijk had ik het wel gehad en een aantal meer ook wel dus zijn we met z'n vijven teruggegaan naar de Casa. Nog even gedoucht, alvast wat spullen ingepakt en lekker slapen.