Vandaag zijn we op tour geweest naar Glencoe en Oban. Glencoe had ik in januari ook al gezien met Manon, maar dat vond ik toen zo indrukwekkend dat ik het zeker geen straf vond om nog een keer te gaan. Bovendien had deze tour als voordeel dat we ook werkelijk daar zouden gaan wandelen.

Als we op tour gaan, betekent dat altijd vroeg opstaan in de ochtend om zoveel mogelijk aan de dag te hebben. De bus vertrok uiteindelijk om acht uur 's morgens uit Glasgow op weg naar Glencoe. Het nadeel aan de weg naar Glencoe is dat je hem niet goed kan voorspellen en zeker omdat we wat verder naar achteren in de bus zaten kwam mijn maag soms redelijk in opstand en was ik blij toen we uiteindelijk in Glencoe kwamen.

De regen die was voorspeld, is ook zeker gekomen. Al binnen een paar minuten hadden we het ijskoud en was het vooral de snijdende wind die het echt koud maakte. Tijdens het lopen werd dit gelukkig wel iets beter, maar zodra we stilstonden om te luisteren naar een verhaal over de omgeving of om foto's te maken voelde iedereen de kou. Het hoogtepunt van de wandeling was wel de groep herten die we ineens zagen liggen. Door de schutkleuren vielen ze niet heel erg op, maar het was heel gaaf om ze eigenlijk zo te zien.

Daarna voerde de bus ons naar het kustplaatsje Oban. Deze plek staat bekend om zijn fish 'n chips dus die besloten we eerst te nemen om even wat op te warmen. Ik moet toegeven dat het tot nu toe de beste fish 'n chips was die ik in Schotland heb gehad dus hij was het zeker waard.

Na de lunch hadden we nog tijd om Oban te verkennen. We begonnen bij het McCaig monument. Dit was een monument bedoeld voor een speicifieke familie, maar dit was uiteindelijk gefaald. Vanaf het monument had je heel mooi utizicht over de baai van Oban, maar door de regen wilden we ook hier niet te lang stil blijven staan. Na het monument hebben we langs de zee gewandeld om nog een paar foto's te nemen, maar daarna was het echt weer tijd om op te warmen. Op aanrader van de gids gingen we naar de chocolade winkel van Oban. Hier zouden ze de beste warme chocolademelk hebben. Persoonlijk vond ik hem niet heel goed, maar de bonbons die ik daar heb gekocht waren wel heel erg goed bleek later op de avond.

Inverary was de laatste stop op de tour. Dit plaatsje is eigenlijk bedoeld als toilet-stop, maar we hadden ook tijd om door het schattige plaatsje te lopen. Het is niet groot, maar het was wel heel leuk om even daar te wandelen (bovendien zorgde dat ervoor dat je iets meer uit de wind liep dus dat was een pluspunt). Daarna hebben we in de bus nog bingo gespeeld waarbij ik een Engels kinderboek heb gewonnen. Ik heb nog geen tijd gehad om die te lezen maar het ziet er in ieder geval leuk uit.

Na de tour ben ik als een gek naar huis gelopen/gerend om de finale van Wie is de Mol te kijken en hiervoor was ik gelukkig precies op tijd. Al met al was het, ondanks de regen en de kou, een hele geslaagde dag.