Glasgow

Vandaag gingen we met de trein van Lissabon naar Faro. De dag begon al goed omdat de trein vertraging had, maar uiteindelijk kwamen we ruim op tijd aan.

Eenmaal in Faro gingen we op zoek naar ons hostel. Dit bleek, net als de rest van Faro eigenlijk, heel centraal gelegen en een ideaal uitgangspunt. De gastvrouw was erg vriendelijk en gaf ons gelijk een kaart met allerlei mogelijkheden. Het belangrijkste was het strand omdat we deze dag daarvoor gereserveerd hadden.

Nadat we dus weer afgesproken hadden met Emilie namen we de bus naar het strand. Het waaide flink, maar het was zeker niet koud. Die wind veranderde ons plan echter helemaal. Doordat de golven heel hoog het strand op kwamen, verzopen wij met al onze spullen. Alles was nat. Emilie raakte in paniek omdat haar telefoon verzopen was en vertrok meteen. Dat zorgde ervoor dat Laurie en ik op het strand achterbleven met geen manier om haar te bereiken.

Wij besloten echter om nog niet weg te gaan, omdat we onze spullen eerst een beetje wilden laten drogen. Toen dat eenmaal gelukt was gingen ook wij terug naar het hostel om te douchen. De vriend en de moeder van Emilie wisten ons uiteindelijk te bereiken en gaven ons het telefoonnummer van het hotel waar Emilie verbleef. Zo konden we elkaar uiteindelijk toch vinden.

Ik ben Emilie gaan ophalen terwijl Laurie ging douchen, en wij zouden ook gelijk avondeten meenemen en wat te drinken voor de rest van de avond. Die brachten we door op het dakterras en op de veranda terwijl we spelletjes speelden.

Leanne Klauwer

53 chapters

Faro 18 april

April 18, 2018

Vandaag gingen we met de trein van Lissabon naar Faro. De dag begon al goed omdat de trein vertraging had, maar uiteindelijk kwamen we ruim op tijd aan.

Eenmaal in Faro gingen we op zoek naar ons hostel. Dit bleek, net als de rest van Faro eigenlijk, heel centraal gelegen en een ideaal uitgangspunt. De gastvrouw was erg vriendelijk en gaf ons gelijk een kaart met allerlei mogelijkheden. Het belangrijkste was het strand omdat we deze dag daarvoor gereserveerd hadden.

Nadat we dus weer afgesproken hadden met Emilie namen we de bus naar het strand. Het waaide flink, maar het was zeker niet koud. Die wind veranderde ons plan echter helemaal. Doordat de golven heel hoog het strand op kwamen, verzopen wij met al onze spullen. Alles was nat. Emilie raakte in paniek omdat haar telefoon verzopen was en vertrok meteen. Dat zorgde ervoor dat Laurie en ik op het strand achterbleven met geen manier om haar te bereiken.

Wij besloten echter om nog niet weg te gaan, omdat we onze spullen eerst een beetje wilden laten drogen. Toen dat eenmaal gelukt was gingen ook wij terug naar het hostel om te douchen. De vriend en de moeder van Emilie wisten ons uiteindelijk te bereiken en gaven ons het telefoonnummer van het hotel waar Emilie verbleef. Zo konden we elkaar uiteindelijk toch vinden.

Ik ben Emilie gaan ophalen terwijl Laurie ging douchen, en wij zouden ook gelijk avondeten meenemen en wat te drinken voor de rest van de avond. Die brachten we door op het dakterras en op de veranda terwijl we spelletjes speelden.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.