Hoofdstuk 4: Nederland

Gisteravond de havenwifi uitgeprobeerd. Meestal is die niet geweldig, maar hier hebben ze het zowaar prima voor elkaar. De verbinding valt geen enkele keer weg en is nog best snel ook.

Vanochtend had ik tussen 9 en 10 weg willen gaan, maar mijn bed lag nog erg lekker en vervolgens viel de douche ook goed in de smaak...10:20 motor gestart bij een bewolkte lucht, windkrachtje 3 uit het zuiden en 14 graden.

Eenmaal buiten maak ik net 5 knoopjes. 5 mijl naar de Ketelbrug, brug draait tien voor heel en tien voor half, dus dat wil zeggen dat ik net te laat kom voor de opening van 11:20 en een half uur bij de brug rondjes kan gaan draaien. Nou ja, dat moet dan maar.

Even later trekt de wind aan en maak ik ruim 6 kn, zou ik het dan toch halen? Het spant erom, ik kan tot bijna bij de brug door zeilen, het groepje boten dat daar al cirkelt wordt steeds duidelijker. 11:18 de brugwachter roept iets over de marifoon, maar ik versta er niet veel van, nog geen beweging van de slagbomen. 11:20 nog steeds geen beweging, wind valt weg, motor aan, fok weg en gassen. 11:22 gaat de brug open en kan ik net als laatste aansluiten, als ik middenin ben klinkt de bel al weer.

Ik zwaai nog even enthousiast richting de camera, geen idee of ze op mij gewacht hadden of op iemand anders, maar ik ben er in ieder geval erg blij mee.

De wind vindt dat ie me hiermee genoeg geholpen heeft en laat het de rest van de dag grotendeels afweten. Zet uiteindelijk de motor maar aan.

Pap wacht me al op in Stavoren en tien over 5 lig ik op een mooi plekje in de gemeentehaven. 25 mijl in 7,5 uur.

Stavoren-Makkum 28-4-2018

We hoeven maar 12 mijl vandaag, dus hebben 's ochtends geen haast. Ik loop met mn afwasje nog even richting havengebouw, maar ben vergeten dat ze hier geen warm water hebben. Onverrichter zake weer terug.. Grom...Dan maar gelijk weg, zijn we toch nog vroeger dan ik gister was.

Als ik goed en wel het zeil op heb en op koers richting Makkum lig, komt er vanaf Stavoren een vogeltje op me afvliegen. Een meter van mij hoofd af, op ooghoogte, maakt hij een scherpe bocht boven de boot om vervolgens weer terug naar Stavoren te vliegen. Verbouwereerd staar ik m na. 'Ook hallo..'

Met een mooi vaartje loop ik naar Makkum tussen de buien door: wel wind, geen regen. Ik vind het een heel goede deal.

Kwart voor één lig ik al afgemeerd en de rest van de dag kunnen we besteden aan boodschappen, de afwas (hebben ze hier wel een mooie plek voor ingericht), watertankje vullen en waddentochtvoorbereidingen: afstand bepalen: 24 mijl, nautin-tonnen downloaden, hoog- en laagwater tijden bekijken, stroom en ondieptes. We willen stroom mee en er ligt vlak na de sluis een ondiepte op de route, dus plannen we iets voor hoogwater Harlingen door de sluis te zijn.

Makkum-Vlieland 29-04-2018

We zijn netjes volgens planning voor acht uur vertrokken richting sluis. We kunnen er direct in en sluiten netjes aan. Achter ons druppelen meer bootjes binnen die nogal verspreid door de sluis gaan liggen. Om de zoveel tijd klinkt een vooraf ingesproken stem over het water: ‘Schippers zo ver mogelijk naar voren en aansluiten in de sluis’. Vervolgens gaan er weer lijnen los en trekt men de boten met enige moeite met de hand naar voren.

Pap en ik grappen dat de sluiswachter waarschijnlijk expres wacht tot ze liggen en dan pas op dat knopje drukt.
Een blik naar boven leert ons dat hij vlak boven mijn hoofd staat en het waarschijnlijk niet grappig vindt. Pap en ik kijken elkaar verschrikt aan..Oeps..

Na de sluis zet bijna iedereen koers naar Zuid-oostrak, dus we zullen er wel veel in Vlieland terug zien. We beginnen op de motor, want er is nog nauwelijks wind, vanmiddag wordt er meer beloofd en voor 18 uur willen we binnen zijn want vanavond wordt het zelfs 6 à 7.

Het wordt een erg vermoeiende tocht. Het is me ’s ochtends in mijn rug geschoten en elke beweging doet zeer, ben blij als ik eindelijk binnen ben, helemaal kapot.

We gaan eten bij het havenrestaurant. Het eten is lekker en we raken in gesprek met de zeilers van het tafeltje naast ons. Ze hadden Droogkeeltje al zien liggen, zelf zijn ze met een groter jacht, de Torum. Ooit gebouwd voor een wereldreis en 3 (?) jaar geleden door hen gekocht als opknapper. We hebben dus heel wat klusverhalen uitgewisseld en spreken af morgen eens bij elkaar te gaan kijken.

Ligdagen Vlieland 30-4 t/m 2-5 2018

Vanwege voorspelde harde wind blijven we 2 dagen liggen. Mijn rug is nog slechter dan gister en ik lig de halve dag plat. Laat in de middag gaan we met een fles wijn en nootjes (voorzichtig lopend in mijn geval) op zoek naar de Torum. We worden uitgenodigd voor het eten en ik probeer mijn eerste verse oester: niet voor herhaling vatbaar. Ondanks de oester een erg gezellige avond gehad en de volgende dag komen ze onze boten nog even bekijken. Mijn rug is ietsje beter dus we hebben enige hoop dat we morgen van de gunstige wind kunnen profiteren om naar Borkum te komen. Midden in de nacht gooit mijn maag roet in het eten, dus stuur Pap maar een sms dat we toch nog een dag blijven.

Vlieland-Borkum 3-5-2018

Om in het begin stroom mee te hebben en in het Huibertgat niet te veel tegen moeten we vroeg weg: kwart over vijf gaat de motor aan. Heeft wel wat om in het donker vertrekken.

In het zeegat zie ik boven Vlieland de maan en boven Terschelling de opkomende zon.

Het is nog frisjes, 12 graden, maar heb voldoende laagjes aan en met een zonnetje en bakstagwindje is het prima toeven aan boord.

Onderweg een zeehond en een bruinvis tegengekomen, helaas wilden ze beiden niet op de foto.

Tot in de middag blijft de boot een mooi vaartje lopen, dan houdt de wind er mee op. Ik probeer nog wat met een groter zeil, maar zet dan toch maar de motor aan. Het wordt ook flink warm, weet niet hoe snel ik wat laagjes kwijt moet raken. Sinds het dieptepunt van 988 dinsdag op Vlieland is de barometer al weer tot 1011 gestegen. Voor het weekend is er mooi weer voorspeld. Na 20 uur binnen in de Burkana haven, Port Henry is niet gebaggerd en te ondiep voor mij.
75 mijl in 15 uur, duik snel mijn bed in.