A little bit of sunshine

De eerste zonnestralen yes!!
Volgens de weersvoorspellingen de laatste wisselvallige dag voor zonnigere en zachtere dagen...laat ons hopen!
Opnieuw een goed gevulde draaidag voor Daan op het programma :-)
Net uit zijn pyjama, gedoucht en aangekleed moet hij terug in zijn pyjama voor de eerste scene :-) gelukkig komt de zon er af en toe door maar echt warm is het nog niet.
Na het ontbijt, de make-up en het aandoen van zijn outfit wil Daan nog even....je mag eens raden...gaan poolen natuurlijk!
Ik verlies uiteraard weer en dan kan hij vertrekken!
Ik zie Siri en Alba spelen in het zand en ik besluit me er gezellig bij te

zetten in het zonnetje.
We bouwen kleine zandkasteeltjes die Alba dan weer opnieuw kan afbreken :-) en ik word af en toe bedolven onder zand, regelmatig krijg ik een dikke knuffel van Alba, superlief :-)
Op zo'n momenten komen de herinneringen aan Daan en Lies als kleuter weer helemaal terug, wat gaat het toch allemaal snel!
Daan wordt zondag al 13!!!
Gelukkig knuffelt hij ook nog steeds heel graag net zoals Liesje trouwens, lucky me :-)
Ik babbel met Siri over vanalles en nog wat, lekker gezellig.
Ondertussen duikelt de zon terug regelmatig en begint het frisser te worden.
Tijd om te bewegen dus ga ik naar de supermarkt wat kleine boodschappen doen en naar de post om wat kaartjes te posten. Het landschap waar ik langskom is echt super, het is echt een uitstap hier naar de supermarkt gaan!

Wanneer ik terugkom is het alweer bijna middag en is het tijd om nog een aantal praktische dingen te regelen...zoals de meesten onder jullie weten heb ik een appartement gekocht en verhuis ik binnenkort :-) Wanneer ik terug thuis ben moet ik de akte ondertekenen dus ervoor moeten nog een aantal dingen geregeld worden.
Lang leve internet en e-mail want nu kan ik dat dus allemaal vanop de zetel achter de computer regelen :-)
Ik heb eigenlijk in al de tijd dat ik hier ben nog niet veel aan mijn verhuis gedacht maar nu komt de stress toch even terug naar boven...er is nog veel werk aan de winkel, maar dat is voor wanneer ik terugben!
Bijna 13u dus bijna tijd om te lunchen samen met iedereen vanop de set, ik zet mij al in de zetel met mijn boekske en wacht...
Daan, Ayla en Joakim stormen binnen. Duidelijk content en vol energie van het filmen deze ochtend!
Geweldig om de dynamiek tussen de kinderen te zien, het kan niet anders dan dat dat op het scherm ook het geval zal zijn!
Ik ben zo benieuwd!!!
Samen eten en daarna moet Daan veranderen van outfit en dan hup efkes poolen (en nog maar eens verliezen grrrr) en hop terug naar de set voor de volgende scenes.
Ondertussen is de zon terug tevoorschijn gekomen en besluit ik samen met de mama van Ayla op het terrasje daar te gaan zitten.
We nemen allebei wat lectuur mee maar babbelen toch eerst wat.
Boeiend om zo meer te weten te komen over de Samicultuur en hoe de mensen hier leven. Hoe het leven van de rendierhouders eraan toe gaat. Fascinerend!
Uiteindelijk duiken we toch allebei in ons boek, ik blijf nog even alleen verder lezen en geniet van de stilte, mijn boek, de zon en een lekker lokaal biertje :-)
Wanneer de zon weer verdwijnt en het afkoelt ga ik naar mijn kamer en schrijf ik alvast een stukje van dit hoofdstuk.

Dan is het alweer bijna tijd om te gaan eten, nog even lezen in mijn boek en dan zijn ze er...de kinderen springen uit de auto en beginnen enthousiast rond te lopen, ze zijn nog altijd full of energy en goedgezind :-) super!
Na het avondeten nog even poolen en dan weer tijd om even tot rust te komen op de kamer en te gaan slapen.
Ik wil met Daan nog even de scenes voor morgen overlopen, hij ziet het als 'een ondervraging' terwijl ik gewoon interesse toen in waar hij morgen mee bezig is de hele dag...pubers, het is niet simpel pffff...

Vandaag was op zich een rustige dag, een dag waarop wel wat dingen duidelijk zijn geworden...het contrast tussen mijn (ons) leven in de stad en het leven hier in de natuur en wat dit voor gevolgen heeft qua levensstijl, levensvisie...
Het besef dat je met heel veel mensen op zich 'samen' kan zijn zonder elkaar eigenlijk te kennen, zelfs met elkaar te praten...
Dat zo niks moeten doen, gewoon niksdoen iets is wat ik (we) verleerd ben en dat je je er bijna schuldig over voelt terwijl het wel iets is wat we af en toe nodig hebben, zelfs hier in de wondermooie natuur gewoon een boekje lezen in plaats van op stap te gaan en te wandelen , dat dat ok is als dat is waar je zin in hebt.
Het is een leerschool hier te zijn terwijl zoonlief de rol van zijn leven speelt :-)
Tykk kyss X