Alweer een moment om nooit te vergeten

De dag begint vrij rustig, het is eigenlijk weer een soort van rustdag om hopelijk deze nacht naar de Samiviste te kunnen gaan...
We slapen wat uit, hangen wat rond en kijken naar Ocean's Twelve :-) Om 13u geeft Siri een soort van Pilates-Yoga-Bewegingsles...er zijn niet zoveel kandidaten en er is blijkbaar ook een soort van spoedoverleg op dat moment. De les is super en het doet goed om nog eens wat extra te bewegen :-)
Rond 14u gaan we naar beneden voor de lunch, er hangt een opgewonden sfeer in de lucht en het blijkt dat er gefilmd gaat worden op de berg vandaag!
De planning wordt wel wat gewijzigd want volgens de weerberichten gaat het tegen de volgende ochtend terug helemaal overtrekken :-(
Alles wordt dus naar voren geschoven...iedereen is op een mum van tijd klaar om te vertrekken! Super!
Omdat er een risico is dat ze omwille van het weer misschien niet van de berg geraken die nacht stellen ze voor dat ik ook meega :-) ik ben direct helemaal mee!!
We maken ons klaar, zorgen dat we voldoende warme kleren bij hebben en twee uur later worden we opgepikt om naar de plaats te gaan waar de helikopter zal vertrekken...
Na anderhalf uur rijden zijn we er en zien we al de eerste helikoptervluchten met materiaal en crew vertrekken. Ongeveer een uur later is het aan ons.
Ik mag vooraan zitten in de helikopter, super! Echt geweldig, het is een rustig kort vluchtje maar echt een geweldige ervaring!

Op de berg worden we direct overweldigd door de indrukwekkende bergen en de ruwheid daar.
Ondertussen zijn er al tentjes opgezet voor make-up en kleding en mag Daan al direct geprepareerd worden :-)
Iedereen is excited want eindelijk is het moment waarop iedereen zat te wachten aangebroken...op de berg in een echte Samiviste tussen de rendieren!
Alles wordt in gereedheid gebracht om al de eerste beelden van de rendieren te maken.
De rendieren zitten binnen een omheining en daar worden ze door de rendierhouders (groot en klein, man en vrouw) met de lasso gevangen om gemarkeerd te worden, dit gebeurt door een inkerving in de oren. Dit kenmerk is uniek zodanig dat je weet welk rendier bij welke familie hoort. Super om dit te kunnen meemaken.
Terwijl alles verder in gereedheid gebracht wordt kijk ik rond en neem ik alles in me op wat er rondom gebeurt :-)

Daan, Joakim en Ayla zijn ondertussen al klaar voor de eerste scene.
Er worden verschillende scenes gefilmd en aangezien het nu met dieren is is er nog meer geduld en vastberadenheid nodig!
Ondertussen is het al een goed stuk in de avond maar aangezien het gewoon licht blijft, blijft iedereen alert en wakker ;-) er is ook een diner voorzien op de set, het is zo eens iets anders om hoog op een berg bij de rendieren te dineren...
Ondertussen is Sara ook al helemaal klaar voor nog een scene met de drie kinderen. Daarna mogen Sara, Joakim en Ayla terug met de helikopter naar beneden en gaan slapen.
Daan moet nog één scene spelen...
De rendieren mogen uit hun omheining en terug de berg op. Wij dachten dat ze heel enthousiast zouden ontsnappen maar niks is minder waar...is het door al het volk of gewoon omdat ze er wel goed zaten, ze laten dus op zich wachten...en nemen rustig de tijd ;-)

Wachten, wachten en wachten maar als het moment er dan is zijn we wel allemaal stevig onder de indruk wanneer er een paar honderd rendieren denderend vlak voor onze neus lopen!!! Wow!!!
Na deze scene mag ook Daan gaan rusten.
Terug met de helikopter naar beneden en nog een rit naar het hotel. Onderweg komen we ook nog twee vosjes tegen :-)
Daan vecht nog even tegen de slaap maar geeft onderweg dan toch maar toe aan de vermoeidheid...
Het was een onvergetelijke ervaring voor ons beiden en ik ben opnieuw superblij erbij te hebben mogen zijn!
Wanneer we om 4u 's ochtends in onze hotelkamer aankomen en ik het fantastische uitzicht nog eens mag aanschouwen word ik toch al wat melancholisch...ik ga het hier zo hard missen :-( mijn Daantje, de mensen rondom, de natuur, de rust, de stilte en het gevoel echt mee in die film te zitten op één of andere manier...
Ik ga slapen met een heel warm gevoel vanbinnen en ben opnieuw heel dankbaar!
Slaapwel en morgen nog een allerlaatste hoofdstukje van mijn dagboek...