Vandaag hebben we onze reis voortgezet naar Horseshoe Bend en Grand Canyon. Eerst hebben we lekker ontbeten bij de snackkar met een bruine boterham met kaas en avocado. Jummie! Onderweg naar Horseshoe Bend leidde onze TomTom ons niet helemaal naar waar we moesten zijn, maar Dana had een stukkie gelezen over twee meiden die hetzelfde probleem hadden gehad en die uiteindelijk 500 meter verderop moesten zijn, en dit bleek inderdaad ook bij ons het geval. Om bij Horseshoe Bend te komen moesten we een behoorlijk warme hike doen door zand en stenen, maar eenmaal daar aangekomen heb je echt een waanzinnig uitzicht. Bij Horseshoe Bend maakt de Colorado river een U vormige bocht om een grote rots heen. Het is vanaf het uitkijkpunt echt super diep en er zijn echt 1000 kleuren te zien. Heul mooi! Een beetje jammer waren de Aziaten die daar met z'n honderden waren en je, ingepakt in hun lange broeken, handschoenen, vreselijke hoeden (om maar zo min mogelijk zon te vangen) en mondkapjes, bijna van de klif af pleurde om zelf op het beste plekkie te kunnen staan (en liggen)..

Na Horseshoe Bend gingen we dan eindelijk door naar de Grand Canyon. Na honderden verhalen waren we super benieuwd hoe het eruit zou zien en of het echt zo indrukwekkend zou zijn. Toen we in Grand Canyon National Park vanaf de parkeerplaats naar het eerste uitkijkpunt liepen, voelde we een soort spanning, een beetje bang dat het tegen zou vallen ofzo. En ik moet zeggen, het was inderdaad niet helemaal wat we ervan verwacht hadden. Het wauw moment waar we op zaten te wachten was er niet echt. Het is wel ontzettend Grand en je kan ontzettend ver kijken, maar dat was het ook wel een beetje. Misschien dat je er door alle verhalen al teveel van verwacht had, of doordat je al zoveel mooie dingen hebt gezien, ik weet het niet..

Na nog een ander uitzichtpunt te hebben bezocht besloten we om naar ons motel te rijden, die nog op 2 uur daar vandaan, in Seligman, ligt en om morgen terug te gaan en nog een dagje te gaan wandelen. In eerste instantie wilden we ook nog helicopter vliegen, maar dit is zo duur dat we dit helaas moeten laten schieten. We zitten nu echt in een super leuk motel aan Route 66. De man en vrouw van het motel zijn echt super lief en vragen wel 100 keer of we iets nodig hebben en ze willen ons bij alles helpen. Sowieso zijn Amerikanen echt super vriendelijk en behulpzaam. Zowel in restaurants als op straat willen ze je overal mee helpen. Daar kunnen we in Nederland nog wat van leren ;-).

Nou, kga nu nog ff m'n ondergoed en sokken handwassen en dan lekker ons Kingsize bed in duiken, haha! Sweet dreams!