Sydney verlaten gaf mij een gevoel van heimwee, zo snel was ik mij thuis gaan voelen in deze stad. Toch bleek Sydney lang niet de Utopia voor mij te zijn.

Spot X, dat is waar de zes uur durende treinreis mij en alle andere toekomstige Mojo-surfers naartoe bracht. Een fijne treinreis was het zeker; comfortabel met prachtige uitzichten.

Na nog een half uur met de bus kwamen we aan op spotX: een surfcamp op Arrawarra Beach. Hier is waar ik de ware Utopia vond: een sfeervol camp vol met geweldige, enthousiaste mensen, direct aan een prachtig strand gelegen, omringd door prachtige natuur en overal surfers. Tijdens een vroege ochtendles zagen we zelfs de dolfijnen uit het water springen.

Surfen wat niet moeilijk maar zeker ook niet makkelijk. Wij hadden de meeste dagen twee keer per dag twee uur les. Binnen de kortste keren had ik door hoe ik moest opstaan en een beetje sturen, maar beter dan dat werd ik niet. Het surfen was behoorlijk uitputtend en energievretend, maar o, wat is het een verslavende sport!

"Living the dream", zo heette deze surfcamp en dat was ook wat het werkelijk was. Als ik aan de dagen die ik hier doorbracht terugdenk, voel ik een enorme heimwee. Ik plan daarom nu al om ooit naar dit paradijs terug te keren en misschien daar de surfacademie te volgen: twee maanden lang surfen, trainen, eten en genieten. Ik kan nu al niet wachten! YEEEW :-)