Manons momenten in Murcia

¡Hola!

Afgelopen woensdag begon het grote avontuur eindelijk! 's Middags om 16:20 zou onze vlucht vertrekken vanaf Eindhoven richting Murcia, onze nieuwe thuisstad. Na een uitgebreid afscheid van onze ouders hadden Kris en ik nog even een stress moment, want bij de douane was het iets drukker dan we hadden verwacht. Uiteindelijk kwamen we om 15:50 aan bij onze gate, precies het moment dat hij zou sluiten. Gelukkig waren we op tijd en konden we al heel snel boarden. De vlucht verliep prima en na twee en een half uur stonden we al weer aan de grond in Spanje. In het vliegtuig is het altijd behoorlijk koud, dus had ik mijn dikke Radboud trui aan. Daar had ik bij het uitstappen gelijk al spijt van, want de hitte sloeg ons hard in het gezicht. Welkom in Spanje, waar het half september nog steeds elke dag 30 graden of warmer is.

Het vliegveld van Murcia is zeker geen Schiphol; het is heel klein, zonder winkels of goede verbinding met de stad. Er rijdt drie keer per dag een bus van het vliegveld naar de stad, dus je moet maar hopen dat je een goede aansluiting hebt op een van die ritten. Dat was in ons geval natuurlijk niet zo, dus moesten we of een taxi nemen, of met de taxi naar een ander dorp en vanaf daar de bus. De taxi is nogal duur (al gauw 65 tot 70 euro) maar aangezien we met grote koffers zaten, besloten we toch dat we liever voor de deur afgezet wilden worden. Gelukkig konden we ter plekke regelen dat we de taxi zouden delen met een meisje uit Italië die hier ook is voor een semester als Erasmus student.

Eenmaal aangekomen bij ons nieuwe thuis werden we opgewacht door de dochter van onze huisbaas en natuurlijk onze nieuwe huisgenootjes. Het appartement is typisch Spaans, met één lange gang in een U vorm waar alle kamers op uitkomen. De eerste dagen voelde het een beetje alsof we aan het kamperen waren, omdat er tijdelijk even geen warm water was en de keuken niet heel erg ruim is. Gelukkig is het water nu gefixt en mogen we zeker niet klagen, want het is schoon, onze huisgenootjes zijn heel aardig (ze delen al hun eten, vooral pasta, met ons) en de buurt is top.

Donderdag zijn Kris en ik vast naar de universiteit gegaan om te zien hoe we er moesten komen. Na een ritje van een half uur met de tram viel onze mond open bij het uitstappen. De universiteit is tien keer mooier dan alle universiteiten die ik ooit in Nederland heb bezocht. Het hoofdgebouw was ooit een klooster, dus de historie is overal op de campus tastbaar.

's Middags zijn we met de tram de andere kant op gereden om uiteindelijk bij een groot winkelcentrum uit te komen. Door de limiet van 20 kilo aan bagage moesten er keuzes gemaakt worden, wat betekent dat extra beddengoed niet mee kon. Gelukkig lag er al wel een set in het appartement, maar met de hoge temperaturen is het wel fijn als je regelmatig kunt wisselen. Dus zetten wij koers, als arme

manonweiss98

8 chapters

16 Apr 2020

Vámonos

September 16, 2018

|

Murcia

¡Hola!

Afgelopen woensdag begon het grote avontuur eindelijk! 's Middags om 16:20 zou onze vlucht vertrekken vanaf Eindhoven richting Murcia, onze nieuwe thuisstad. Na een uitgebreid afscheid van onze ouders hadden Kris en ik nog even een stress moment, want bij de douane was het iets drukker dan we hadden verwacht. Uiteindelijk kwamen we om 15:50 aan bij onze gate, precies het moment dat hij zou sluiten. Gelukkig waren we op tijd en konden we al heel snel boarden. De vlucht verliep prima en na twee en een half uur stonden we al weer aan de grond in Spanje. In het vliegtuig is het altijd behoorlijk koud, dus had ik mijn dikke Radboud trui aan. Daar had ik bij het uitstappen gelijk al spijt van, want de hitte sloeg ons hard in het gezicht. Welkom in Spanje, waar het half september nog steeds elke dag 30 graden of warmer is.

Het vliegveld van Murcia is zeker geen Schiphol; het is heel klein, zonder winkels of goede verbinding met de stad. Er rijdt drie keer per dag een bus van het vliegveld naar de stad, dus je moet maar hopen dat je een goede aansluiting hebt op een van die ritten. Dat was in ons geval natuurlijk niet zo, dus moesten we of een taxi nemen, of met de taxi naar een ander dorp en vanaf daar de bus. De taxi is nogal duur (al gauw 65 tot 70 euro) maar aangezien we met grote koffers zaten, besloten we toch dat we liever voor de deur afgezet wilden worden. Gelukkig konden we ter plekke regelen dat we de taxi zouden delen met een meisje uit Italië die hier ook is voor een semester als Erasmus student.

Eenmaal aangekomen bij ons nieuwe thuis werden we opgewacht door de dochter van onze huisbaas en natuurlijk onze nieuwe huisgenootjes. Het appartement is typisch Spaans, met één lange gang in een U vorm waar alle kamers op uitkomen. De eerste dagen voelde het een beetje alsof we aan het kamperen waren, omdat er tijdelijk even geen warm water was en de keuken niet heel erg ruim is. Gelukkig is het water nu gefixt en mogen we zeker niet klagen, want het is schoon, onze huisgenootjes zijn heel aardig (ze delen al hun eten, vooral pasta, met ons) en de buurt is top.

Donderdag zijn Kris en ik vast naar de universiteit gegaan om te zien hoe we er moesten komen. Na een ritje van een half uur met de tram viel onze mond open bij het uitstappen. De universiteit is tien keer mooier dan alle universiteiten die ik ooit in Nederland heb bezocht. Het hoofdgebouw was ooit een klooster, dus de historie is overal op de campus tastbaar.

's Middags zijn we met de tram de andere kant op gereden om uiteindelijk bij een groot winkelcentrum uit te komen. Door de limiet van 20 kilo aan bagage moesten er keuzes gemaakt worden, wat betekent dat extra beddengoed niet mee kon. Gelukkig lag er al wel een set in het appartement, maar met de hoge temperaturen is het wel fijn als je regelmatig kunt wisselen. Dus zetten wij koers, als arme

studenten, richting de Primark. Ook een fijne bijkomstigheid was de heerlijke koelte in het winkelcentrum.

De volgende dag (vrijdag 14 september) gingen we weer naar de UCAM, deze keer omdat Kris haar intake gesprek had en we ons wilden inschrijven voor een Spaans cursus. Terwijl Kris probeerde de Spaanse bureaucratie te tackelen, kreeg ik een spontane rondleiding over de campus van een man die werkt bij de afdeling video en fotografie. Hij was zijn dochter aan het rondleiden en sprak mij aan. Toen ik hem vertelde dat ik een Erasmus student ben met vakken in journalistiek en audiovisuele communicatie, nam hij me overal mee naar toe en stelde me aan iedereen voor. Uiteindelijk heb ik nummers uitgewisseld met zijn dochter en drukte hij me op het hart dat ik altijd bij zijn kantoor mag langskomen als ik vragen of problemen heb. Dit is zo'n mooi voorbeeld van hoe behulpzaam en open de mensen hier zijn! Heel veel liefde voor alle aardige Spanjaarden die we tot nu toe hebben ontmoet.

's Avonds besloten Kris en ik maar eens het echte Spaanse leven te omarmen, wat in de essentie lekker eten en drinken is. We streken neer op een terrasje tussen alle Spanjaarden en aten een tabla mixta met verschillende soorten vlees en kaas. Toen we nog geen zin hadden om naar huis te gaan, gingen we twee terrasjes verderop zitten voor nog wat meer tapas en een liter sangría (als je het doet, doe het dan goed).

Gisteren regende het in Murcia. Het regent eigenlijk amper hier, maar wij zijn natuurlijk Nederlands dus brengen we de stortbuien lekker met ons mee. Het leek ons een goed idee om dan maar alle tapas en sangría van de vorige avond er weer af te sporten. De dag ervoor hadden we al een sportabonnement geregeld (ja, ja) dus daar maakten we meteen maar goed gebruik van door een uurtje te gaan spinnen.

Thuis waren we zo moe dat we nog maar eens toegaven aan die heerlijke Spaanse traditie: siësta. Na een middagje chillen en dutten en nog meer chillen, gingen we weer richting de stad om te eten bij Manon en Nadia, die we kennen van onze studie in Nijmegen en die hier ook een semester aan de andere universiteit studeren. We maakten zelf een heerlijke tikka masala en wisselden verhalen uit over onze ervaringen tot nu toe. Dit kwam voornamelijk neer op hoe anders (in de negatieve zin) de universiteiten hier dingen regelen voor buitenlandse studenten dan in Nederland.

Vandaag is zondag rustdag in Murcia, maar toch trokken Kris en ik er weer op uit om het centrum wat beter te leren kennen. Gelukkig waren er nog redelijk wat restaurantjes open, dus hebben we weer wat leuke tentjes (met name voor koffie) ontdekt. Verder hebben we

de prachtige architectuur van de stad bewonderd. Ook al vinden wij het centrum niet heel logisch ingericht, iedere keer dat we een hoek omlopen, worden we weer verrast door een enorm, mooi gebouw.

Komende week beginnen officieel de lessen, maar we hebben nog geen rooster en we weten ook nog niet welke vakken we nu uiteindelijk mogen gaan volgen, dus dat wordt weer een leuke verrassing. Ik ben benieuwd of we deze week al echt lessen kunnen gaan volgen, maar ik heb al geaccepteerd dat het hier allemaal niet zo snel en soepel gaat, dus we gaan het zien.

¡Hasta la próxima!

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.