Ontdek een verrassend stukje Zweden met het hele gezin

Fulufjället National park

De kinderen rennen direct richting de nagemaakte beren die aan de ingang van Fulufjället National park staan. Beren leven hier in Dalarna ook daadwerkelijk in het wild. Ze zijn echter zo schuw dat het niet waarschijnlijk is dat we er één zullen zien. Ons doel vandaag is dan ook niet om beren te spotten. Er staat een wandeling op de planning naar één van de hoogste watervallen van Zweden, de Njupeskär-waterval. De waterval is 93 meter hoog en maakt een vrije val van 70 meter.

De wandeling van de parkeerplaats naar de waterval is zo’n vier kilometer lang. Een afstand die met onze kleine kinderen precies haalbaar is. De kleine klimmetjes en de aanwezigheid van water maakt dat de kinderen de wandeling met plezier maken. Zelf dompel ik mij onder in vijftig tinten groen. Omringd door sparren, varens en diverse loofbomen, voelt deze plek als een oase. In de verte horen we het gekletter van het vallende water. Na ongeveer twee kilometer horen we de waterval niet alleen, maar zien we hem ook. Hoog vanaf de rotsen maakt het water een enorme val. Indrukwekkend. Na een korte stop bij de waterval, vervolgen we de wandeling. Het tweede deel verrast mij vooral met uitzichten over het Zweedse land. Zo ver ik kan kijken, zie ik bomen, heuvels en meren. Fulufjället is puur natuur.

De magische trollenweg

Vandaag willen we wandelen in Nipfjallet. Dit schijnt een prachtig stuk hoogland te zijn, vlakbij ons huisje in Idre Fjäll. De weergoden blijken ons echter niet gunstig gezind. Wanneer we uit de auto stappen blijkt het boven op de berg drie graden Celsius en staat er een harde, ijzige wind. We maken rechtsomkeer. Onderweg wordt onze aandacht getrokken door een vreemde, oude man langs de weg. Het blijkt ‘the old man of Nip’ te zijn, ook wel trol Nipgubben genoemd. Een stukje verderop wordt duidelijk waarom deze trol hier staat. We bevinden ons op de magische trollenweg.

Geen wandeling, maar wel avontuur vandaag. We volgen de instructies op het bord bij de trollenweg. We zetten de motor van de auto uit en de koppeling in z’n vrij. Daarna haalt mijn man zijn voet van de rem zoals het bord voorschrijft. Omdat de weg naar beneden loopt, verwachten we nu naar voren te rollen. Maar in plaats van naar voren, rollen we naar achteren. Gevoelsmatig rollen we dus achteruit omhoog. De kinderen kijken met grote ogen naar buiten. Als dit geen magie is!?

Lilla Fjätfallen

De wind is gaan liggen en we willen er weer op uit. Op goed geluk rijden we naar een plek die Lilla Fjätfallen heet. De naam en de informatie die ik kon vinden, duiden erop dat dit een waterval is. Dat blijkt te kloppen, en wat voor één! Op deze afgelegen plek blijkt zich een waar waterspektakel te bevinden. De waterval is niet hoog, maar enorm breed en krachtig. We luisteren naar het harde ruisen van het kolkende water en zien hoe het zich in rap tempo omlaag verplaatst. Wanneer we op de brug staan die over de rivier loopt, blijkt de beleving nog intenser.

Rudolph

Wanneer je in Noord-Dalarna bent, is de kans groot dat je oog in oog komt te staan met een rendier. Dat willen wij niet missen. We besluiten de route te rijden richting Grovelsjön, aan de grens met Noorwegen. Dit is het zuidelijkste stuk van Zweden waar rendieren leven. We zijn nog nauwelijks op pad of mijn man trapt op de rem. Vlak voor onze auto steekt een grote kudde de weg over. Het is zomer en hun geweien zijn daarom groot. We zien rendieren met geweien van wel een meter lang en met allerlei ingewikkelde aftakkingen. De kinderen kijken hun ogen uit. Ik stap uit, maar blijf wel op afstand. De rendieren lopen rustig door. Het is één van die typisch Zweedse plaatjes die ik voor de reis in mijn hoofd had. Nu is het een herinnering die mijn hoofd nooit meer uitgaat.

Voor meer inspiratie lees je hier meer blogs over reizen naar zweden!