Herfst met het gezin in Oostenrijk

Met de Natrunbahn omhoog

‘Daar gaan we!’ Vol enthousiasme vertrekken we met een gondel van de Natrunbahn omhoog, de berg op. Gisteren zijn we aangekomen in Maria Alm, een dorpje in het gebied Hochkönig, dat in het Salzburgerland ligt. Bij onze accommodatie hebben we alle vijf een Hochkönigkaart gekregen. Hiermee hebben we gratis toegang tot diverse liften en kunnen we verschillende activiteiten voor niets of met korting ondernemen. De Natrunbahn brengt ons omhoog tot het bergstation op 1168 meter. Van daaruit starten we de ‘bosglijbanenwandeling’. Dat is nog eens een andere manier om van de berg af te komen. Glijbanen tussen de 35 en 50 meter lang zullen ons in rap tempo een heel eind omlaag helpen. De wandelroute loopt door het bos. Ik snuif de geur van dennenbos op. In de verte zien we de eerste lange buis staan. De glijbaan draagt de naam Flash Gordon en is 48 meter lang. Joelend klauteren de kinderen omhoog. Mijn man en ik willen dit plezier niet missen en gaan er snel achteraan. Met een flinke vaart suizen we omlaag.

Sigmund-Thunkloof

Op zo’n veertig minuten rijden vanaf Maria Alm, ligt Kaprun. In de winter heb ik hier veel op ski’s gestaan, maar ook in de herfst heeft het gebied veel te bieden. Vandaag bezoeken we de Sigmund Thun kloof, die op de weg naar het skigebied van Kaprun ligt. De kloof is ‘maar’ 320 meter lang, maar ziet er spectaculair uit. Lang geleden is de kloof uitgesleten door gletsjerijs. Het resultaat is een nauwe, hoge kloof waar kraakhelder water doorheen stroomt en watervallen naar beneden kletteren. Het is vochtig in de kloof. De kinderen houden het behaaglijk met hun capuchons strak om hun hoofden getrokken. Een stelsel van houten trappen en looppaden loopt de kloof in. Snel klauteren we omhoog. Steeds verder gaan we de kloof in. Ik voel me klein als ik denk aan de enorme krachten waar deze rotsen aan blootgesteld zijn. Wat machtig om hier doorheen te lopen.

Hiken naar de Hochmaisalm

Een paar dagen heb ik omhoog getuurd. Halverwege de bergen ligt al sneeuw. Dol zijn wij daarop. Vandaag heb ik dan ook een wandeling uitgezocht die ons zeker tot wat hopen sneeuw moet brengen. Met ’billenglij-sleetjes’ en skibroeken aan gaan we op pad. Vanuit Hinterthal wandelen we naar de Hochmaisalm. Het pad brengt ons al slingerend omhoog, Hoe hoger we komen, hoe mooier het uitzicht. En dan zijn daar de eerste plakkaten sneeuw! De kinderen joelen en er ontstaat direct een sneeuwballengevecht. Wanneer we bij de Hochmaisalm aankomen, zijn we dan ook moe van de strijd en van de pittige klim omhoog. We laten ons de warme chocolademelk smaken. Met nieuwe energie is het tijd om de sleetjes te gebruiken. Iets boven de Hochmaisalm ligt een wit stuk piste op ons te wachten. Sleetjes onder en gaan!

Triefen-waterval

Ik houd van wandelen. Mijn gezin weet dat ook. Soms moet ik dat wandelen leuk verpakken om iedereen enthousiast te maken om mee te gaan. Vandaag wil ik wandelen naar de Triefenwaterval. Deze wandeling is slechts zo’n vier kilometer dus heel goed te doen met kinderen. Bij de waterval ligt een Geocache. Dit is mijn troef voor vandaag. Het zoeken van een Geocache vinden mijn kinderen namelijk altijd leuk. Met goede energie zetten we de pas erin. Ik voel de warmte van de zon op mijn gezicht. Om me heen zie ik bomen met rode, gele, oranje en groene bladeren. Als ik verder kijk, zie ik de hoge bergtoppen van het Hochkönigmassief en ik hoor het klateren van de rivier. Na zo’n twee kilometer bereiken we de waterval. De plek betovert mij. Hier geen enorm watergeweld, maar heel veel kleine druppels die in snel tempo van bemoste rotsen afdruppen. We kunnen zelfs achter dit watergordijn komen. Dat geeft een magisch gevoel. En ja, dan is er natuurlijk ook altijd een kind dat er de lol van inziet om gewoon volledig in de straal te gaan staan. We lachen er hard om en wandelen terug met twee droge kinderen en één druipend kind. Dit was een herfst om nooit te vergeten.

Neem voor meer familie-avonturen een kijkje op onze verzamelpagina. Of laat je verrassen door onze Oostenrijk-blogs!