Social distancing in de natuur van Noord-Nederland

1. Zilte lucht in het Lauwersmeergebied

In het noorden van Groningen en Friesland loop je over de bodem van de voormalig Lauwerszee. Tot 1969 stroomde de Noordzee een grote baai in deze twee noordelijke provincies in. Na de aanleg van een dam werd de Lauwerszee het Lauwersmeer. Een groot natuurgebied met water, rietgras, duindoorn en her en der bos ontstond achter de dijken aan onze noordkust. Hier overwinteren tienduizenden ganzen en broeden in warmere maanden meer dan 100 verschillende vogelsoorten. Vergeet dus zeker niet een verrekijker mee te nemen als je hier gaat wandelen. Naast dat het een vogelparadijs is, genieten ook Schotse Hooglanders en Konikpaarden hier van de natuur. Het Lauwersmeer is zo uitgestrekt dat je er einden kunt wandelen zonder mensen tegen te komen. Je verkleint de kans op medewandelaars verder door ’s nachts naar het gebied te gaan. Het gebied is namelijk uitgeroepen tot ‘Dark Sky Park’, omdat het één van de laatste plekken in Nederland is waar je ’s nachts nog zo’n heldere sterrenhemel kunt zien. 

2. Zand, heide en (dennen)bos in het Drents Friese Wold

De naam zegt het al: het Drents-Friese Wold ligt op de grens van Drenthe en Friesland. Een gebied populair bij wandelaars, fietsers, vogelaars en jonge gezinnen. Als klein meisje zat ik regelmatig een hele dag onder een grote dennenboom op de uitgestrekte zandvlakte te spelen. Als volwassen vrouw loop ik soms dagenlang met mijn rugzak op door dit landschap dat nooit verveelt. 61 vierkante kilometer zand, bos, heide en meren, daar is het niet moeilijk je even alleen op de wereld te voelen. De heidevelden en zandvlakten in dit gebied zijn ontstaan na eeuwenlange intensieve begrazing en afplaggen. Om het gebied in stand te houden grazen ook vandaag de dag in het gebied nog vele schapen. Met meer dan 45 kilometer gemarkeerde MTB-routes kunnen ook fietsliefhebbers hun hart ophalen in dit gebied. 

3. Uren dwalen over het Dwingelderveld

Waar kun je je nou beter sociaal isoleren dan op het grootste natte heideveld van Europa? Je kunt hier uren lopen tussen hoog geel gras en over heide, waar je wellicht één van de twee schaapskuddes tegenkomt. Op het Dwingelderveld vind je verder meer dan zestig vennen, waarvan de meeste eigenlijk grote kuilen in het landschap zijn waar regenwater in blijft staan. Deze vennen worden dus niet aangevuld met water uit de grond, waardoor er weinig nutriënten in het water zitten en slechts enkele gespecialiseerde planten kunnen leven. Over enkele weken kleuren deze natte plekken weer wit van de bloeiende veenpluis, een soort watten op stokjes. Op de drogere delen van dit gebied groeit dennenbos waar het op dagen dat het hard waait heerlijk beschut wandelen is. Neem voor een wandeling in dit gebied wel een (digitale) kaart mee: het is er makkelijk verdwalen en dan kan het uren duren voordat je bij een weg komt. 

4. Uitgestrekte bossen van de Boswachterij Gieten-Borger

Voor wie liever in bos dan op heide loopt is Boswachterij Gieten-Borger een fijne plek om te vertoeven. De boswachterij ligt op de Hondsrug, de lange zandrug die van Emmen tot Groningen loopt. Wandel over de gemarkeerde wandelroutes, of neem een (digitale) kaart mee en ga op ontdekkingstocht over de vele ongemarkeerde paden. De 2.900 hectare bos is zo’n 100 jaar geleden aangelegd en dat is goed te zien aan de rechte lijnen die de paden maken. Ook hier vind je verspreid in het gebied grafheuvels, hunebedden, vennen en heide, overblijfselen van wat er was voordat het bos aangelegd werd. Midden in het gebied ligt een grote open plek in het bos: een meer ontstaan na zandafgraving, het Nije Hemelriek. Heerlijk om even te pauzeren op het strand en met je voeten in het water af te koelen.

5. Slingerend door weidse natuur langs de Drentsche Aa

In het Nationaal Park Drentsche Aa waan je je in de 19e eeuw. Oude dorpen, houtwallen, heidevelden en natuurlijk de slingerende beek waarnaar het gebied vernoemd is. Eigenlijk is de Drentscha Aa niet één beek, maar eerder een stelsel van verschillende beken die allemaal een eigen naam hebben. De Drenten noemen deze beken geen beek, maar loop, diep of Aa. In de voorlaatste ijstijd ontstonden in het huidige Drenthe verhogingen en verlagingen in het landschap. Duizenden jaren later stromen er beekjes door de verlagingen, terwijl op de hoger gelegen delen dorpjes gebouwd werken. Voeg aan dit landschap oude karrensporen, grafheuvels, hunebedden en galgenbergen toe en je waant je in andere tijden. Er is wel wat fantasie voor nodig, de grafheuvels en galgenbergen zijn nu slechts verhogingen in het landschap. Op nog geen 20 kilometer van de stad vind je een oase van rust: hier groeien zeldzame planten die van de natte bodem houden en kleuren dotterbloemen de oevers van de beken geel. Fijne wandelgebieden in het nationaal park zijn o.a. de zandverstuiving genaamd Zeegser Duinen en het Strubben-Kniphorstbosch waar je tussen de eiken twee hunebedden, zo’n zestig grafheuvels en een galgenberg vindt.

Geniet van de natuur, maar houd rekening met je medemens

Zeker in deze tijd van veel binnen zitten doet het wonderen voor je (mentale) gezondheid om even een frisse neus te halen in de natuur. Denk hierbij echter ook aan de gezondheid van je medemens. Zie je bij aankomst op je bestemming dat vele anderen hetzelfde (wandel)idee hadden? Zoek een andere plek of probeer het later nog eens. Kies voor wandelpaden waarop het mogelijk is minimaal 1.5 meter afstand van andere wandelaars te houden en ga bij voorkeur niet op pad met andere mensen dan je huisgenoten. Geniet van de natuur, maar volg daarbij de adviezen van het RIVM op.

Benieuwd naar wat de Nederlandse natuur nog meer te bieden heeft? Lees ook 'Wandel het krijtlandpad: 100 kilometer door eeuwenoude natuur'!