Bikepacken door Nederland: avontuur op eigen kracht

Overal ter wereld kwam ik ze tegen: fietsers die met een minimaal aantal spullen de wereld over trokken. Iets in hen intrigeerde me, maar tegelijkertijd stond het ver van me af. Ik had namelijk nog nooit op een racefiets gereden. Afgelopen voorjaar, toen mijn leven mede door COVID-19 op zijn kop stond, kwam hier verandering in. Ik kocht een racefiets en leerde de wereld van het fietsen kennen. Maanden later fiets ik in vier dagen 450 kilometer door Nederland met zo weinig mogelijk bagage. Ineens ben ik die fietser die ik op reis tegen kwam.

Samen met mijn vriend Guido maak ik me klaar voor onze eerste bike pack-tocht. Voor hem is het al lange een droom om op meerdaagse fietstocht te gaan. Voor mij is deze droom gegroeid vanuit een verlangen om het avontuur in eigen land te vinden. Met slechts een set schone kleding, een regenjas, toiletspullen en een zak vol energierepen fietsen we vanuit Nijmegen door het heuvelachtige Limburg, doorkruisen we vele natuurparken in Brabant, trotseren we de wind richting Rotterdam en rijden we terug naar Nijmegen langs ons geliefde en welbekende Waal.

Onervaren

“Hé, wielrenner!” roept een kindje tegen me, dat ik tegemoet rijd op een smal onverhard pad. Ik ben verward. Ben ik een wielrenner? Ik zit inderdaad op een racefiets en heb fietskleding aan, maar ben ik dan ook gelijk een ‘echte’ wielrenner? Zo voelt het niet. Ook niet wanneer we meer dan honderd kilometer per dag door Nederland fietsen. Ik heb slechts een aantal keer op een fiets gezeten en weet nog zo weinig van dit wereldje af. Ik besef me ineens met hoe weinig ervaring ik me op deze fietstocht heb gestort.

^{Foto: Lourenzo Boogert Photography}

Mijn reden is de lust naar avontuur en het onbekende, de drang om mijn grenzen te verleggen. Het enige wat ik daarvoor nodig blijk te hebben is een fiets en een meerdaagse route door Nederland. Vlak voor vertrek twijfel ik of ik wel fit genoeg ben. Kan ik dit wel? Maar er is geen weg meer terug. Ik start dit avontuur met volle overgave, want ik verlang naar het onbekende.

Op eigen kracht

We starten de eerste dag met een rit van 135 kilometer in zuidelijke richting: mijn langste rit ooit. De eerste paar kilometer doorkruisen we de dorpjes van onze wekelijkse fietsrondjes, maar even later veranderen deze in bossen, wateren en weilanden waarvan we het bestaan nog niet kenden. In de pittoreske dorpjes laden we onszelf op met cafeïne en Limburgse vlaai. Heel even voelt deze tocht als een ontspannende vakantie, maar na honderd kilometer stoppen mijn rode handpalmen niet met tintelen, voelen de spieren in mijn armen zwaar en wordt het vinden van een comfortabele houding op het zadel bijna onmogelijk.

^{Foto's: Lourenzo Boogert Photography}

Wanneer ik op het grote, zachte bed van de eerste Bed & Breakfast plof besef ik me hoe fijn het is dat we tijdens deze tocht niet kamperen. Ik hou van kamperen, maar na een hele dag op de fiets zitten met de natuurelementen om me heen, is het fijn om binnen te slapen. We bestellen vanuit bed Chinees. Het is tijd om de 3000 verbrande calorieën bij te eten. De luxe van een warme douche, een zacht bed en een warme maaltijd voelden nog nooit zo fijn.

Back to basics

De minimale hoeveelheid bagage die we bij hebben, versterkt mijn gevoel van vrijheid. Slechts een aantal basisspullen, zoals extra schone kleren, toiletspullen, gereedschap en eten, zijn verdeeld in kleine tassen en zitten verwerkt in mijn frame. De lichtheid van mijn fiets zorgt voor leegte en rust in mijn hoofd. Voor dit avontuur heb zijn niet veel spullen nodig. Het enige wat ik nodig heb is een fiets, de spieren in mijn lichaam en een flinke dosis wilskracht.

^{Foto: Lourenzo Boogert Photography}

Dit avontuur door eigen land draait niet alleen om het fietsen: we reizen ook naar familie en vrienden die verspreid over Nederland wonen. We dineren uitgebreid met vrienden en lunchen met familie in het café van Guido’s neef in Breda. Wandelend langs de oude fabrieksgebouwen van Philips geeft een goede vriendin van mij ons een rondleiding in haar wijk in Eindhoven. Door deze nieuwe manier van reizen leren we met andere ogen kijken naar zowel bekende als onbekende plekken. Het sociale aspect staat in fijn contrast met de eenzaamheid en rust op de fiets. 

De 450 kilometer op de fiets is een reis van de elementen. Van het warme ochtendlicht dat mijn gezicht omhelst, tot het gevecht tegen de wind die veel weerstand biedt op de eindeloze rechte wegen door uitgestrekte weilanden. Urenlang zijn we alleen met de natuur, in al haar fijnheid en woeste kracht. Ik voel de weidsheid van de Nederlandse natuur en besef me dat ik haar geheel op eigen kracht trotseer.

^{Foto: Lourenzo Boogert Photography}

Ben je gek op avonturen dichtbij huis? Neem dan snel een kijkje op onze Nederland-pagina. Hier delen we de meest bijzondere reisavonturen in Nederland.