Brede rivieren met aan de oevers kalksteenkliffen, kastelen en oude dorpjes. Grotten met sprookjesachtige rotsformaties. Wandelroutes, fietsroutes en via-ferrata-routes. Je vindt dit alles in de Lot, Frankrijk. Ik neem je graag mee op reis in dit gebied.
Het departement de Lot ligt in het zuidwesten van Frankrijk, ten noorden van Toulouse. De regio staat bekend om zijn middeleeuwse dorpjes zoals Rocamadour en Saint-Cirq-Lapopie, die op spectaculaire kliffen zijn gebouwd. Door het hele gebied stromen verschillende rivieren, zoals de gelijknamige Lot en ook de Célé. Dit zorgt voor een paar prachtige groene valleien tussen de kalkstenen plateaus. Natuurliefhebbers en outdoorlovers halen hier hun hart op. Het gebied is namelijk ook prachtig om te wandelen, kanoën en het verkennen van grotten zoals de Gouffre de Padirac. Voeg daar heel veel lekker eten aan toe en je vakantie in Frankrijk is helemaal compleet.
De regio valt trouwens dankzij de grote contrasten tussen droge kalkstenen plateaus en natte valleien, en het indrukwekkende ondergrondse grottenstelsel onder het Unesco Global Geopark de Causses du Quercy.
Ik neem je graag mee op mijn avonturen in de Lot in Frankrijk. Ik hield m’n eigen reisgids bij in de Travel Diaries App en deel m’n verhalen graag met jou.
Ik slinger in mijn huurauto door groene dalen tussen hoge kalksteenkliffen. Hoog boven het dal zie ik de puntige daken met rode, platte pannen van de dorpjes liggen. Vaak steekt een oude, hoekige kerktoren hoog boven het dorp uit en buiten de dorpsgrenzen liggen vaak robuuste kastelen. Ik bezoek zoveel mogelijk dorpjes langs de route en heb elke keer weer het idee dat ik terug in de tijd stap.
Zo bezoek ik het autovrije centrum van Saint-Cirq-Lapopie, een oud houtwerkersdorpje. Vanaf de rots bij de kasteelruïne kijk ik neer op middeleeuwse straten en panden. ‘Dit is een centrum om doorheen te dwalen,’ zegt de VVV-medewerker als ik haar om een route door het dorp vraag. Ik volg haar advies op en slenter langs winkeltjes met ambachtelijke souvenirs en langs dakterrassen met kleurrijke planten.
Ook het stadje Rocamadour ligt tegen een rots boven de rivier. Het bovenste deel van het stadje wordt gevormd door het kasteel, de onderste door een nu toeristische oude winkelstraat. Ik wandel van het uitzichtpunt bij het kasteel naar de middelste laag van het dorp. Tussen verwaaid uitziende pelgrims en perfect gestijlde bejaarden wandel ik het religieus complex met zeven kerken en kapellen binnen. In een donkere kapel sta ik oog in oog met de beroemdste heilige in het gebouw: het zwart uitgeslagen Maagden-beeldje (Vierge Noire).
Vrijwel elk dorpje in de regio is een bezoek waard, maar als ik nog twee favorieten moet noemen, dan kies ik voor Marcilhac sur Célé en het bedevaartsoord Espagnac Sainte Eulalie. Deze rustige(re) dorpjes liggen op het niveau van rivier Célé, aan de pelgrimsroute naar het Spaanse Compostella. Ik bezoek er fotogenieke religieuze bouwwerken, zoals de half geruïneerde abdij van Marcilhac en de oude priorij van Espagnac.
Tientallen meters hoge ondergrondse ruimtes en metershoge stalagmieten en stalactieten. De amateurgeoloog waarvan ik niet wist dat ze in me zat, wordt dolgelukkig van dit bezoek aan Unesco Global Geopark de Causses du Quercy. Als bioloog word ik bovendien enthousiast van zeldzame planten die perfect gedijen in het contrast van droog en nat, en van de fossielen die gevonden zijn in de oude fosfaatmijnen. Dit zijn mijn favoriete geologische en natuurlijke highlights in de regio:
In het grottencomplex Pech Merle voel ik me plots bijzonder jong als ik in de grotten naar 29.000 jaar geleden geschilderde paarden sta te kijken. Het voelt onwerkelijk om een paar meter verderop een ruim 12.000 jaar oude voetprint van een vrouw in de zachte grond te zien. Na de rondleiding in de grotten bezoek ik (gratis) het museum, waarin ik de mensen die deze sporen achterlieten beter leer kennen.
Bij de oude boeren reconstructies in het Planagrèze-natuurgebied kijk ik naar hoe oude droogstenen muren hersteld worden en besef me nu pas hoeveel werk het geweest moet zijn om de honderden kilometers aan muurtjes in de regio te bouwen. Ik bezoek er ook de Dolmen (vergelijkbaar met een hunebed), waarvan er in deze regio nog honderden meer liggen.
In een elektrisch treintje reis ik met de gids de grotten nabij het dorpje Lacave in. Hij leidt me rond door immense galerijen en wijst me op stalagmieten en stalactieten in alle vormen en maten. Extra bijzonder zijn de vele eccentrics: spinachtig gevormde rotsformaties die ontstaan doordat andere krachten op de waterdruppels sterker zijn dan de zwaartekracht.
Je hoeft geen evolutionair bioloog te zijn om enthousiast te worden van de verhalen over fossielen die in dit soort fosfaatmijnen gevonden zijn in de Phosphatières du Cloup d'Aural. De gids schetst een beeld van hoe het landschap er hier vroeger uitzag, met onder meer een warme zee, en welke dieren hier in de afgelopen miljoenen jaren rondliepen.
Kanoën over slingerende rivieren, op grote hoogte boven de grond langs een klif klauteren of op een e-bike van de heuvels racen. De Lot is een walhalla voor avonturiers van alle leeftijden en niveaus.
Ik kies ervoor om de regio op rustig tempo te ontdekken. Ik maakte er vijf wandelingen over de plateaus en door de dalen. Zo liep ik over een oud jaagpad in een halve tunnel langs de Lot-rivier naar een middeleeuws dorpje. En leerde ik op een thematische wandelroute alles over de karakteristieke droogstenen hutten op de kalksteenplateaus.
Voor iets meer snelheid, stapte ik in het dorpje Labastide-Murat op een e-bike. Ik fietste door de groene Vers-vallei, maar je kunt ook een van de andere thematische fietsroutes beleven.
Zin in meer actie? Boek je een activiteit met een outdoorgids. Beklim gezekerd aan een kabel vrijwel verticale kliffen op een via ferrata route. Kies voor de beginnersroute van 1,5 uur of de moeilijke route van 2,5 uur. Tijdens een speleologie klauter je onder de grond. Bekijk stalagmieten en stalactieten van dichtbij, ontdek verborgen galerijen en hoor het water in ondergrondse meren druppelen. Liever actie met verkoeling? Slinger in een kano of kajak tussen de kalkrotsen op de oevers van de Célé-rivier of vaar over de Dordogne langs oude dorpjes op heuveltoppen.
Denk ik aan Frankrijk, dan denk ik aan lekker eten. Ik werd in de dorpjes van de Lot niet teleurgesteld. Van authentieke herbergen tot gastronomische restaurants. Dit zijn mijn favoriete restaurants:
• Restaurant Bar Lapopie in het fotogenieke dorpje Saint-Cirq-Lapopie. Vanaf het zonnige terras keek ik uit over andere oude panden in het dorpje.
• Auberge Beauville in Espédaillac. Hier lunchte ik in authentieke stijl tussen de locals. Van keuzestress had ik hier geen last, want iedereen krijgt het dagmenu.
• Restaurant Le Belvédère nabij Rocamadour. Hier genoot ik van een kunstig opgediende lunch met uitzicht op het tegen een rots geplakte stadje.
• Resto bistrot l’Estanquet in Rocamadour. Van hier dineren werd ik heel vrolijk, want mijn (vegetarische) avondmaaltijd was heel kleurrijk en zomers.
Hoewel het park dunbevolkt is, hoefde ik niet lang te zoeken naar comfortabele accommodaties. Van houten hutjes op een heuvel tot luxe hotels met een zwembad. Dit zijn mijn favoriete logeerplekken:
• Ik sliep in een comfortabel houten hobbit home op een heuvel bij L'Oseraie Du Quercy in Calvignac. Een paar meter van mijn bed genoot ik van uitzicht op het op een rots gelegen dorpje Calvignac. Ik nam ook een kijkje in het mandenmaakatelier van de vriendelijke gastvrouw.
• Nabij het toeristische Saint-Cirq-Lapopie genoot ik van een zonnig terras aan het zwembad van Hotel les Gabarres in Tour-de-Faure. Hier heb je uitzicht op groene heuvels, voor een extra ontspannend verblijf.
• In slaap vallen met het geluid van krekels en wakker worden door vogelzang, dat kan bij La Métairie Haute in Marcilhac-sur-Célé. Ik sliep heerlijk in deze oase in het bos.
• Vanuit mijn comfortabele slaapkamer in Hôtel les Esclargies in Rocamadour liep ik in vijf minuten naar het centrum een van de mooiste Franse dorpjes. De ramen hebben uitzicht op de tuin en het rustgevende eiken-thema is in het hele hotel doorgevoerd.
• Nergens voelde ik me zo welkom als in Domaine du Bel Air in Le Bastit. De gastheer van de boerderij is niet alleen erg gastvrij, maar ook een geweldige kok. Met producten uit eigen tuin en die van de buren maakt hij viergangendiners waar je geen genoeg van kunt krijgen.
Deze special is tot stand gekomen met Explore France en Lot, Aveyron, Lozère – Buitengewoon genieten. Meer reisinspiratie over deze regio vind je op onze themapagina Buitengewoon genieten in Lot, Aveyron en Lozère
Voeg eenvoudig verhalen toe aan je dagboek in onze online editor of app
Voeg je afbeeldingen toe en kies je pagina-indelingen
Deel je reis in realtime zonder gedoe!