Per boot naar Livingston

Dag 16 Rio Dulce via Livingston naar Flores

Vandaag zijn we weer vroeg uit veren. Na een simpel ontbijt staat om kwart over acht ons bootje klaar. Kapitein Jacobo ontvangt ons met een vriendelijk lach. De tocht gaat z’n 52 km over de rivier Rio Dulce in de richting van de Atlantische Oceaan. Tijdens de tocht voeren we langs verschillende eilandjes waar de oorspronkelijke bevolking samenleeft in ‘fishingcommunities’ en zoals de naam al zegt leeft van de visvangst. De huisjes zijn primitief en staan op palen boven het water. Men leeft volledig geïsoleerd van het vaste land.

Al snel komen we terecht in een subtropische regenstorm die ons dwingt regenpakken aan te trekken. Wij zijn iets te laat waardoor we volledig doorweekt zijn! Dit overigens de eerste regen die we zien tijdens deze reis. Niet slecht voor een reis gedurende het regenseizoen in Midden-Amerika. Gelukkig is de bui na een half uur voorbij en gaat de zon volop schijnen.

We hebben een tussenstop bij een lokaal restaurant aan het water waar de lokale bevolking, lokale gerechten bereid. We stoppen hier voor een toiletbezoek en bestellen ons eten zodat we op de terugweg meteen aan tafel kunnen. Daarna gaan vervolg we onze bootreis naar Livingston, een Caribisch ogend dorp aan de atlantische oceaan.

Het dorpje Livingston is volledig geïsoleerd aan de Guatemaalteekse kust. Livingston is een gemeente gelegen in het departement Izabal, in het oosten van Guatemala. Het was jarenlang de voornaamste haven van Izabal, tot de bouw van Puerto Barrios en Santo Tomás de Castilla. Het is vooral bekend om zijn ongewone mix van Garifuna-, Maya- en Ladino-cultuur. Alles in het dorp word

aangevoerd per boot omdat er geen weg naar toe is aangelegd. Het oogt rommelig en carabisch.

Bij aankomst stuiten we op een dansgroep van Garifuna’s die traditionele dans opvoeren. De dans gaat over de overheersing van de Spanjaarden in de 17e eeuw vermengt met oude tradities.

Na dat we het dorpje hebben verkend - de zon schijnt volop - koelen we af met een heerlijk ijscappuchino op het dakterras van een koffiezaakje.

Daarna varen we terug naar het restaurant waar we het eten al hadden besteld. Voor Kim staat er een verse cocosnoot klaar en voor Chiel een ijskoud biertje. We bestellen allebei schaaldieren; garnalen en rivierkreeft. Beide zijn een uurtje voor bereiding uit de rivier gevist.

Het eten smaakt heerlijk, de smaken zijn kruidig (koriander, peterselie, cardemom) en pittig (jalepenos, chili). We genieten weer volop!

Na deze heerlijke maaltijd voeren we terug naar de haven van Rio Dulce en nemen we de bus naar Flores. Deze reis duurt ca. 5 uur. Rond 19u arriveren we op het schiereiland Flores. Ons hotel staat midden in het centrum van dit kleine stadje. Het oudste gedeelte en centrum van de stad is gelegen op een eiland in het Meer van Petén Itzá dat via een dijk verbonden is met het vasteland. In oude tijden was Flores de Maya-stad Tayasal. Het eiland vormde de laatste Maya-staat die onafhankelijk bleef tijdens de verovering door de

Spanjaarden. Hernán Cortés passeerde in 1541 langs het meer maar heeft de stad niet proberen innemen. De verovering gebeurde pas in 1697 en de stad werd daarbij volledig vernield.

Na deze reis van ca. 5uur sluiten we dag af met een diner in een klein restaurantje. Vervolgens gaan we op tijd slapen omdat we de volgende ochtend weer om 5uur moeten opstaan voor ons bezoek aan de Maya site in Tikal.