Backpacken Zuidoost-Azie

’s Ochtends vertrok ik om 8.00 uur met de minivan naar Taman Negera. Bij de “haven” hebben we zo’n 2 uren moeten wachten. Daarna trokken we met een klein bootje door de jungle, onderweg naar de guesthouses in Kuala Tahan (naam van het plaatsje). Er zijn hier leuke drijvende restaurantjes aan de rivier. Het is erg klein verder en er is verder niets te doen. ’s Avonds heb ik met mensen van ons guesthouse diner gegeten. Ik had zin om wat te doen, omdat anders de avond zo lang zou duren en ik graag even actief wilde zijn na deze lange reis. Ik heb daarom een nachtwandeling gemaakt met een privé gids. Ik had veel geluk dat ik de enigste toerist was die de tour bij hun boekte, want andere gidsen hadden hele groepen mensen bij zich. We gingen niet echt een wandeling maken, maar meer een klein stukje de jungle in om insecten te spotten. Ik heb zo bijvoorbeeld nog een lichtgevende schorpioen en champignon gezien. Dit vond ik wel bijzonder. Verder stelde het allemaal niet veel voor, maar de gids deed erg zijn best en was aardig. We waren om 22.30 uur terug en ik vond het leuk dat ik nog even wat had gedaan.

marjonmast

19 chapters

16 Apr 2020

Taman Negara

September 19, 2015

|

Taman Negara

’s Ochtends vertrok ik om 8.00 uur met de minivan naar Taman Negera. Bij de “haven” hebben we zo’n 2 uren moeten wachten. Daarna trokken we met een klein bootje door de jungle, onderweg naar de guesthouses in Kuala Tahan (naam van het plaatsje). Er zijn hier leuke drijvende restaurantjes aan de rivier. Het is erg klein verder en er is verder niets te doen. ’s Avonds heb ik met mensen van ons guesthouse diner gegeten. Ik had zin om wat te doen, omdat anders de avond zo lang zou duren en ik graag even actief wilde zijn na deze lange reis. Ik heb daarom een nachtwandeling gemaakt met een privé gids. Ik had veel geluk dat ik de enigste toerist was die de tour bij hun boekte, want andere gidsen hadden hele groepen mensen bij zich. We gingen niet echt een wandeling maken, maar meer een klein stukje de jungle in om insecten te spotten. Ik heb zo bijvoorbeeld nog een lichtgevende schorpioen en champignon gezien. Dit vond ik wel bijzonder. Verder stelde het allemaal niet veel voor, maar de gids deed erg zijn best en was aardig. We waren om 22.30 uur terug en ik vond het leuk dat ik nog even wat had gedaan.


20/09/2015
Ik stond ’s ochtends vroeg op om het uizicht (Bukit Teresik) te gaan bekijken en om daarna de bekende Canopy walk te gaan doen. Ze zeiden tegen mij dat het park pas om 9.30 uur open zou gaan, maar ik startte al om 9.00 uur. Hier was ik blij om, want het was er nu nog rustig. Het is niet “echt” een jungle hike, want je loopt gewoon over plateaus. Direct in het begin van mijn wandeling kwam ik Jessi al tegen, een Duits meisje die ik de dag ervoor al had ontmoet. Met haar heb ik samen de wandeling gemaakt en het was erg gezellig en leuk, maar wel heel toeristisch. De Canopy walk zelf was best eng, omdat de brug heel smal was en wiebelde (en toch best wel hoog als je hoogtevrees hebt). Ik moest hierdoor 45 minuten gewachten totdat we deze wandeling konden doen, omdat er zoveel toeristen zijn en ze mensen één voor één over de bruggen laten lopen.

Om 13.00 uur was ik al terug en heb ik mijn trip naar Perhentian Kecil geboekt. Om 15.00 uur had ik nog een excursie (rapidshooting). In een klein bootje gingen we naar de Orang Asli village. Het water was wild en dat was wel grappig. Ik mocht niet bij de Orang Asli village zelf komen, want hiervoor had ik niet betaald. Ik moest hierdoor dus 45 minuten. Daarna gingen we alweer terug. Het was wel leuk in het bootje, maar het was niet heel bijzonder.

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.