Take the long way home

Boodschappen voor onderweg, altijd handig om bij te hebben als we 'the middle of nowwhere" ingaan. Dus eerst naar Woolies, ik blijf het leuk vinden om in een supermarkt in het buitenland te zijn en ontdek elke keer weer bijzondere dingen.

Coonabarabran is de plek waar de Anglo Australian Telescope staat, de grootste van Australië, dus die bezoeken we vandaag ook voor dat we weer verder gaan. En inderdaad hoe dichterbij we komen boven op de berg, hoe groter hij wordt. Hij is echt groot. Dan zijn die

in Nederland maar ieniemini. Natuurlijk is hij niet in werking overdag, maar wel leuk om te zien. Hier is blijkbaar in 2006 ook de ontdekking gedaan van de Comet McNaught. Een belangrijke ontdekking voor de astronomen, wij hebben er geen idee van.

We gaan op pad....via dirt roads, hele kleine dorpjes met 1 winkel, 1 kerk en 273 inwoners komen we bij Burren Junction. Hier zijn de Bore Baths, warme baden tussen de 35 en 41 graden, waarvan het water op een natuurlijke manier naar boven komt. Het ligt echt in het midden van weilanden en verder niets. Tante Nell ruikt niet maar ik wel en de geur is een beetje die van stil staand water, niet echt lekker, maar toch neem ik de gok en zwem een rondje in het warme water.
Niet echt heel verfrissend met deze temperatuur, maar ik voel me weer als herboren als ik een lekkere outdoor douche heb genomen.
Zo leuk om buiten te douchen, jammer dat het in Nederland te koud is en ik een echte koukleum ben.

Leuk om hier geweest te zijn, dit was vroeger blijkbaar een uitje dat iedereen deed, mijn moeder is er ook geweest.
Als kers op de taart zat er een erg mooie libel bij het water, cadeautje van de dag.

In de auto en nu door naar de eindbestemming. Onderweg genieten

we van heel veel schapen, emoe's en kangoeroes langs de weg.
Heel bijzonder is dat de weg hier op dezelfde hoogte ligt als het landschap, geen bergen zijn en ook geen bomen. Hierdoor hebben we overal zicht op de horizon. 360 graden horizon, ik weet niet of ik dat ooit ergens anders heb gezien.

Na een flinke reis, niet gezien de kilometers maar wel de route, komen we aan in Lightning Ridge. Een klein stadje waar gelukszoekers nog steeds die ene grote zwarte opaal zoeken.
Het stadje slaapt en is een beetje vergane glorie, maar ik vind het wel erg leuk om ook dit deel van Australië te zien.