Wauuw, 2 maanden en 11 dagen ben ik nu hier op dit prachtige eiland wat ik echt wel mijn thuis kan noemen.

Ik geniet hier nog steeds met volle teugen en het voelt al echt als een "normaal" leven, als in dat ik mijn draai heb gevonden, een ritme heb en fijne vriendschappen opbouw. In de eerste maand miste ik mijn lieve vrienden nog wel eens, zoals de eindeloze kwalsessies (quality timen) en heerlijk kletsen, lachen, gek doen, alles. Maar het is fijn om ook hier dat te hebben! Zo gaan we hier stappen, maar ook lekker een drankje doen, chillen bij elkaar op het balkon of kamer en zijn we laatst naar de bios gegaan, dat voelde echt heel ja hoe zeg je dat, normaal/als thuis..?

Normaal schreef ik met aanhalingstekens, want ik ben me er maar al te bewust van dat dit leven niet echt normaal is. Als we vrij hebben gaan we naar het strand, een chique plek met infinity pool, drinken we uit een kokosnoot, maken we tourtjes over het eiland, bekijken we zonsondergang met een cocktail in onze hand en vergeet de nachos niet! Als we vrij zijn, hebben we dus een soort van vakantie. Ja een tekort aan vitamine D kennen ze hier niet.