Maandag zijn we vertrokken naar de Gili eilanden. Het eerste eiland wat we zouden doen was Gili Trawangan. Dit is het drukste Gili eiland qua toeristen, dus dat leek ons wel leuk. Op de Gili eilanden is helemaal geen gemotoriseerd vervoer, dus alles wordt of met paard en wagen vervoerd of met de fiets. Hier hebben we ook een fiets gehuurd om het eiland een beetje makkelijk te kunnen zien. We wouden graag op een strand liggen, maar hier lagen zoveel stenen in het water dat we maar bij een Beachclub onze dag hebben doorgebracht. Op het eiland is verder ook niet zoveel te doen behalve op het strand liggen en snorkelen.

Dinsdag zijn we doorgegaan naar Gili Air, terwijl we onderweg waren kwamen we nog vast te zitten met het bootje dus dat was wel weer een avontuur. Eenmaal aangekomen op Gili Air was ik eigenlijk een beetje teleurgesteld in hoe het daar was. Het was nog een stuk kleiner dan Gili Trawangan en er was ook weer niks te doen. Ook hadden we kakkerlakken in onze kamer, dus die moesten ook gevangen worden.

De volgende dag gingen we naar Nusa met de boot. Het was een enorme boot, die vol zat met Australiërs. Er was muziek en er werd genoeg bier gedronken door de rest van de mensen. De vaartocht heeft uiteindelijk 4 uur geduurd, maar dat was niet erg want we genoten van het zonnetje op het buitendek. Aangekomen op Nusa hebben we wat gegeten en daarna op onze kamer gechillt.

Donderdag ging ik met de boot van Nusa weer terug naar Bali. Ik had nog wel het 1 en andere te doen voor het duiken en ook voor school. Daarnaast had ik Nusa natuurlijk ook al gezien met Caitlin, dus het was ook niet zo dat ik nog nieuwe dingen zou gaan zien.

De rest van de week heb ik eigenlijk vanalles gedaan voor school en voor het duiken en daarnaast ook gewoon even genoten van het alleen zijn. Hier heb je natuurlijk allemaal mensen om je heen, en je hebt ook niet echt een plek waar je een plekje voor jezelf hebt. Opzich is dat niet erg, maar dan is de tijd alleen toch ook wel weer even fijn.
Ik heb het hier nog wel naar mn zin, maar omdat ik weet dat het einde in zicht is (nog 3 weken), kijk ik ook heel erg uit naar het moment dat ik weer thuis ben.
De volgende 3 weken zullen, op het duiken na, niet heel erg bijzonder zijn. Ik heb in totaal nog 5 dagen school en de rest van de dagen ben ik vrij maar zal er wel wat gedaan moeten worden voor het verslag en er wordt waarschijnlijk wel weer veel op het strand gelegen. Iets waar ik altijd wel van kon genieten begint na 10 weken toch wel een beetje te vervelen.
Nog 3 weken en dan zie ik papa en mama weer, en nog 4 tot ik Marije en Cait weer zie. Ik kan haast niet wachten :)