Walk of Fame, Beverly Hills, Bel Air en een leuk toetje

Vandaag hebben we getwijfeld of we zouden gaan fietsen maar achteraf is het maar goed dat we dat niet gedaan hebben. Het bleek toch allemaal wat heuvelachtiger te zijn dan we vooraf gedacht hadden.
Na het ontbijt zijn we de auto ingestapt en richting The Walk of Fame gereden. Op het eerste gezicht stelt het niet al te veel voor. We rijden ernaartoe en als de buurt er nog wat louche uit ziet, zien we op het

trottoir al de eerste sterren staan. We parkeren de auto en gaan lopen. Al snel zien we een aantal sterren die we ook kennen en langzaam maar zeker wordt ook de buurt weer beter. Dat is iets wat zeer snel kan gaan hier. Van het ene op het andere moment ga je van vies en vuil naar een mooie, schone buurt.
Bij het Chinese theater zien we dan ook de hand- en voetafdrukken van verschillende acteurs. We lopen er langs en zien o.a. Donald Duck, John Travolta, Michael Jackson, George Clooney, Robert de Niro en nog veel meer.
Na de Walk of Fame gaan we door naar Rodeo Drive in Beverly Hills. De Rich en Famous doen hier hun boodschappen en kopen hier hun schoenen en kleren. Je ziet hier meer supercars rijden dan Mini's.... We gaan even koffie drinken bij de Starbucks (in het boekje stond dat je daar veel celebreties kan spotten). Helaas geen celebs, wel een oude man die bij het meubulair hoorde en Mir bleef aankijken....

Hierna weer verder op Rodeo Drive en de omliggende straten. De enige die hier iets koopt is Myrthe, die vind bij Anastacia een pallet met highlighter waar ze in alle steden in Nederland en Belgie al naar heeft gezocht en hier hebben ze er 4 op voorraad. Jos dan toch maar de credit card getrokken... Hopelijk doet hij het hier nog en is hij niet leeg. Later wil ze ook nog een cupcake uit een van de weinige cupcake automaten die er in de wereld zijn. We lopen verder en verbazen ons nog over de mensen die hier rondlopen. Leuk om een keer gezien te hebben.
Vervolgens gaan we weer de auto in en rijden we langs de vele grote, nee GROTE huizen in Beverly Hills. Niet te geloven wat voor huizen hier staan. We zoeken en vinden het huis van Elton John en later ook van Eddy Murphy maar die is waarschijnlijk verhuisd want dat huis werd nu afgebroken. Als laatste gaan we op zoek naar het huis van Madonna en daar blijken we al een paar keer langs gereden te zijn. Op Sunset Boulevard is echter alleen de poort te zien. Niets meer dan dat. Esmee wil nu nog naar de poort van Bel Air om celeberties te spotten. We nemen een omweg en we verbazen ons dat we, zonder door een poort te zijn gegaan, opeens in Bel Air zitten. Dit zou volgens de meiden niet kunnen maar uiteindelijk rijden we dan toch door de West Gate van Bel Air naar buiten....

We cirkelen nog wat door Beverly Hills en net als we besluiten terug te gaan naar het huisje zien we een hoop tumult in de straat. We stoppen de auto en gaan eens kijken. En zie daar, een camera, veel dure auto's en een hoop filmcrew. Er wordt, naar we later vernemen, een aflevering opgenomen van S.W.A.T., een Amerikaanse tv-serie, zoals bijvoorbeeld Flikken bij ons. Er wordt ons gevraagd even achter de heg te gaan staan want er wordt zo een opname gemaakt. Dit doen wij braaf. Er komt een man bij ons staan en die gaat opeens achter ons schuilen als er een bus met toeristen aan komt. Hij hoort ons Nederlands praten en begint in het Duits tegen ons. Wij weer in het Engels terug praten en als de opname voorbij is gaat hij naar zijn auto. De crew bedankt hem en zegt Thanks Kenny. Wij kijken elkaar aan en zeggen, dat was dus een acteur. En die moest schuilen anders waren die toeristen wild geworden, en wij kennen hem niet eens. Later blijkt het Kenny Johnson te zijn. We besluiten het eens te

vragen aan een vrouw van de ploeg en die vraagt of we nu even achter de boom willen gaan staan omdat iedereen nerveus van ons wordt want er komt weer een opname. Dus dat doen we dan maar. We zien een paar auto's voorbij rijden en vragen dan wie die man was bij ons. Ze zegt blijf maar staan je ziet hem zo. Dan blijkt er weer een andere man onze kant op te komen en die vrouw maar wijzen. Maar dat was niet de man die wij bedoelden. Esmee herkende hem wel en die zei ik ken hem maar weet niet waarvan. De man loopt langs ons heen en de vrouw die ons achter de boom plaatste roept hem terug, zegt dat we uit Europa komen en of hij even wat kan zeggen. Hij komt terug, begroet ons hartelijk....."Hi, I'm Shemar Moore...." Mir krijgt een Big Hug en een kus, de meiden alle twee een kus en Luc en Jos een ferme handdruk. "Welcome at the set, we're shooting the first episode of S.W.A.T., it will come out the 6th of November". Intussen loopt aan de overkant van de straat een andere acteur voorbij die ook bij de serie hoort. Ook hij zwaait naar ons. En

ook hem herkennen we. Later blijkt dat dit Jesse Heiman te zijn. Terwijl wij met Shemar Moore staan te praten rijdt er weer een bus met toeristen voorbij die gaan gillen als ze hem zien. Hij loopt weg, zwaait naar ze en zegt dan ons ook gedag. Wat waren we stom om niet ff om een groepsfoto te vragen maar ja... Jos maakt nog snel een foto en dan laten we de crew maar met rust. Die hebben al genoeg problemen gehad met een paar domme Hollanders....
We praten er een hele tijd over in de auto naar huis. Wat een belevenis! We blijven die avond lekker thuis. We zijn allemaal moe. Jos en Luc gaan nog naar de gitaarshop en daarna ook terug. Morgen de laatste dag in LA.