Mijn tijd in Israël

Vandaag was de dag aangebroken waarin ik en al mijn huisgenoten gingen verhuizen van ons huis in Ranen naar een ander huis is Maslul. We moesten verhuizen omdat het huis waar we nu in wonen te klein word, de laatste dagen moest er iemand op de bank slapen omdat er geen bedden meer over waren. We woonden in Ranen in een huis voor 7 personen en nu verhuizen we naar een huis waar 15 personen in kunnen wonen.

Maslul is ongeveer vijf kilometer van Ranen vandaag en een stukje dichterbij Aleh, dus dat betekend dat we minder lang hoeven te fietsen. Maslul is vergelijkbaar met Ranen, het is een rustige plek waar eigenlijk niet veel te doen in de omgeving. We zitten eigenlijk midden in de woestijn wat wel erg mooi is natuurlijk.
De verhuizing begon om 7 uur in de ochtend. We moesten om 8 uur klaar zijn met alle spullen zodat die ingeladen konden worden in de verhuiswagen. De dag ervoor waren we al begonnen met wat spullen inpakken maar het meeste moest ‘s morgens nog gebeuren. Peter was er vandaag ook om ons te helpen en dat was fijn! Rond half 9 waren we klaar met alles inpakken maar de verhuiswagen was er nog steeds niet, en Peter vertelde dat het zeker nog wel een half uur kon duren ‘’typisch Israëlisch’’ word er dan gezegd. Toen de verhuiswagen eenmaal kwam waren er een aantal jongens die alle spullen inpakte en wij hoefden niks te doen. We besloten nu naar het nieuwe huis toe te gaan en deze voor de eerste keer te gaan bekijken. Toen ik aan kwam fietsen leek het super groot, de tuin was erg kaal maar dat deed er nu even niet toe. Toen we binnenkwamen was eigenlijk mijn eerste gedachten ‘’wat een chaos’’. Alle timmermannen, schilders en elektriciens waren nog bezig in het huis, en het leek er echt niet op dat we hier vanavond zouden kunnen slapen, het was een grote puinhoop. We mochten het huis bekijken tussen alle spullen door en het eerste opzicht was echt super! Een hele grote woonkamer met een keuken erbij aan. Vier grote slaapkamer en twee badkamers en drie toiletten. En in dit huis is zelfs een veiligheidskamer waar je zou kunnen schuilen als er iets zou kunnen gebeuren. Het huis is ontzettend groot vergeleken met ons oude huis in Ranen. We konden nu helaas nog niks doen omdat de mannen bezig waren in het huis dus wij besloten om naar Aleh toe te gaan om daar een gezamenlijke lunch te houden. Eigenlijk zouden we moeten werken de rest van deze dag alleen omdat er nog zoveel te doen was de rest van de dag had Peter geregeld dat we de verdere dag vrij konden krijgen. We aten de lunch en namen de fiets terug naar het huis.
Vanaf dat moment kwamen we allemaal bij elkaar om een plan te maken voor wat we zouden doen. Eerst moest alles schoongemaakt worden voordat we alles konden inrichten. Twee mensen staren in de keuken, twee anderen in de slaapkamers en ik met twee anderen starten in de badkamers en toiletten. Het was zeker de moeite waard om alles schoon te maken want het was zeker toe aan een schoonmaakbeurt. De mannen waren nogsteeds in het huis dus we probeerde alles goed schoon te maken en de mannen probeerde alles zo goed mogelijk voor ons klaar te maken. Na een hele tijd soppen gingen er ook nog twee meiden boodschappen doen want dat moest ook vandaag nog gebeuren. Ik ging nu verder in de keuken en ook alle ramen heb ik schoongemaakt.

Inmiddels was het bijna vijf uur en de meiden kwamen terug van de boodschappen en ook Peter kwam aanzetten met Pizza’s voor die avond die we hadden gekregen van Aleh. Nu kwamen ook de andere vrijwilligers van een ander huis om samen met ons te eten. Na het eten ruimde we met ons allen op en begonnen we met iedereen de vloer grondig te reinigen. Eerst met allemaal bezems en daarna met een heleboel water en sop eroverheen. Het begon er al steeds beter uit te zien! Ook de bedden voor de kamers werden in elkaar gezet zodat we de slaapkamer konden inrichten. Ik slaap nu samen met 3 andere huisgenoten op een slaapkamer met onze eigen inloopkast en badkamer eraan vast. Alles was nu klaar voor vandaag, alles was schoon genoeg om voor het eerste vooruit te kunnen en we hadden een plek om te slapen dus dat was top! Alles verlichting en stroom werkte alleen de wifi ontbrak helaas, en we hadden voor de eerste dagen nog geen kookstel en oven daar moesten we ook nog even op wachten.

h.kstoudam

44 chapters

16 Apr 2020

De verhuizing

September 20, 2018

|

Maslul, Israël

Vandaag was de dag aangebroken waarin ik en al mijn huisgenoten gingen verhuizen van ons huis in Ranen naar een ander huis is Maslul. We moesten verhuizen omdat het huis waar we nu in wonen te klein word, de laatste dagen moest er iemand op de bank slapen omdat er geen bedden meer over waren. We woonden in Ranen in een huis voor 7 personen en nu verhuizen we naar een huis waar 15 personen in kunnen wonen.

Maslul is ongeveer vijf kilometer van Ranen vandaag en een stukje dichterbij Aleh, dus dat betekend dat we minder lang hoeven te fietsen. Maslul is vergelijkbaar met Ranen, het is een rustige plek waar eigenlijk niet veel te doen in de omgeving. We zitten eigenlijk midden in de woestijn wat wel erg mooi is natuurlijk.
De verhuizing begon om 7 uur in de ochtend. We moesten om 8 uur klaar zijn met alle spullen zodat die ingeladen konden worden in de verhuiswagen. De dag ervoor waren we al begonnen met wat spullen inpakken maar het meeste moest ‘s morgens nog gebeuren. Peter was er vandaag ook om ons te helpen en dat was fijn! Rond half 9 waren we klaar met alles inpakken maar de verhuiswagen was er nog steeds niet, en Peter vertelde dat het zeker nog wel een half uur kon duren ‘’typisch Israëlisch’’ word er dan gezegd. Toen de verhuiswagen eenmaal kwam waren er een aantal jongens die alle spullen inpakte en wij hoefden niks te doen. We besloten nu naar het nieuwe huis toe te gaan en deze voor de eerste keer te gaan bekijken. Toen ik aan kwam fietsen leek het super groot, de tuin was erg kaal maar dat deed er nu even niet toe. Toen we binnenkwamen was eigenlijk mijn eerste gedachten ‘’wat een chaos’’. Alle timmermannen, schilders en elektriciens waren nog bezig in het huis, en het leek er echt niet op dat we hier vanavond zouden kunnen slapen, het was een grote puinhoop. We mochten het huis bekijken tussen alle spullen door en het eerste opzicht was echt super! Een hele grote woonkamer met een keuken erbij aan. Vier grote slaapkamer en twee badkamers en drie toiletten. En in dit huis is zelfs een veiligheidskamer waar je zou kunnen schuilen als er iets zou kunnen gebeuren. Het huis is ontzettend groot vergeleken met ons oude huis in Ranen. We konden nu helaas nog niks doen omdat de mannen bezig waren in het huis dus wij besloten om naar Aleh toe te gaan om daar een gezamenlijke lunch te houden. Eigenlijk zouden we moeten werken de rest van deze dag alleen omdat er nog zoveel te doen was de rest van de dag had Peter geregeld dat we de verdere dag vrij konden krijgen. We aten de lunch en namen de fiets terug naar het huis.
Vanaf dat moment kwamen we allemaal bij elkaar om een plan te maken voor wat we zouden doen. Eerst moest alles schoongemaakt worden voordat we alles konden inrichten. Twee mensen staren in de keuken, twee anderen in de slaapkamers en ik met twee anderen starten in de badkamers en toiletten. Het was zeker de moeite waard om alles schoon te maken want het was zeker toe aan een schoonmaakbeurt. De mannen waren nogsteeds in het huis dus we probeerde alles goed schoon te maken en de mannen probeerde alles zo goed mogelijk voor ons klaar te maken. Na een hele tijd soppen gingen er ook nog twee meiden boodschappen doen want dat moest ook vandaag nog gebeuren. Ik ging nu verder in de keuken en ook alle ramen heb ik schoongemaakt.

Inmiddels was het bijna vijf uur en de meiden kwamen terug van de boodschappen en ook Peter kwam aanzetten met Pizza’s voor die avond die we hadden gekregen van Aleh. Nu kwamen ook de andere vrijwilligers van een ander huis om samen met ons te eten. Na het eten ruimde we met ons allen op en begonnen we met iedereen de vloer grondig te reinigen. Eerst met allemaal bezems en daarna met een heleboel water en sop eroverheen. Het begon er al steeds beter uit te zien! Ook de bedden voor de kamers werden in elkaar gezet zodat we de slaapkamer konden inrichten. Ik slaap nu samen met 3 andere huisgenoten op een slaapkamer met onze eigen inloopkast en badkamer eraan vast. Alles was nu klaar voor vandaag, alles was schoon genoeg om voor het eerste vooruit te kunnen en we hadden een plek om te slapen dus dat was top! Alles verlichting en stroom werkte alleen de wifi ontbrak helaas, en we hadden voor de eerste dagen nog geen kookstel en oven daar moesten we ook nog even op wachten.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.