Eerlijk gezegd was het vandaag (voor het eerst) een saaie dag... Ashanti en ik werkten samen met twee medewerkers die de Engelse taal niet goed beheersen, dus de communicatie en taakverdeling verliep moeizaam.

Het was duidelijk dat wij 's ochtends dezelfde taken hadden als gisteren. Maar daarna was de rest onduidelijk en konden wij de medewerkers nergens vinden... Ashanti en ik zijn toen na lang wachten, maar alvast onze middag taak gaan doen. Oftewel de voeremmers schoonmaken en het voer voorbereiden. Toen wij eindelijk een medewerker gevonden hadden, zei hij dat wij niks konden doen... Begrijp mij niet verkeerd, het is fijn om even niks te hoeven doen, maar op dat moment voel je je best nutteloos.

Wij hebben ons toen maar een uur vermaakt bij het Maki verblijf. Wij zijn op een bankje gaan zitten en de bezoekers en Maki's gaan bekijken. Rustig zijn beloond, want de Maki's kwamen naar ons toe en niet naar de gillende kinderen. Echt waar, het leek wel alsof ze in een spookhuis liepen... Ook zijn wij erachter gekomen dat mensen geen bordjes kunnen lezen, want ze proberen o.a. de Maki's te aaien terwijl dit niet mag. Vinden ze het gek als ze dan gebeten worden (hier wordt voor gewaarschuwd).

Nadat wij extra lang lunchpauze hadden gehad, mochten wij na het schoonmaken van de lockerruimte en de dierenverblijven naar huis.