Panoramische uitzichten op grote hoogtes, idyllische landschappen bedolven onder de sneeuw en avontuurlijke wandelingen door bergen en dalen. In de Oostenrijkse regio Hohe Salve kom je als wintersportfan meer dan aan je trekken.
Paula van de Kamp
Ik ben niet gemaakt voor de donkere, koude en korte dagen die bij de winter horen. Maar wanneer ik word uitgenodigd om naar Oostenrijk af te reizen, zeg ik toch volmondig ja. Geloof het of niet, groot fan van wintersport ben ik wel. De combinatie van elke dag buiten zijn, omringd door mooie landschappen en al skiënd de berg af sjezen, bevalt me goed. Wanneer ik hoor dat er in dit gebied nog veel meer te beleven valt, wordt mijn nieuwsgierigheid geprikkeld.
Met mijn vader aan mijn zijde, reis ik af naar de Tiroolse vakantieregio Hohe Salve: een zeer geliefd skigebied bij de Nederlanders. Voor mij is het de eerste keer dat ik voet zet op Oostenrijkse bodem. Mijn vader daarentegen bracht hier zo’n dertig jaar geleden ook een winter door. Samen gaan we op pad, voor ons beiden is er wonderbaarlijk veel nieuws te ontdekken. We staan niet alleen op onze ski’s, maar leren ook nieuwe activiteiten kennen die een wintersportvakantie tot een groot succes maken.
Skiën: de één kan er geen genoeg van krijgen, de ander moet er niet aan denken. Ikzelf had nooit echt een keuze. Vanaf jongs af aan zetten mijn ouders me op skiles en leerde ik niet alleen de witte heuvels, maar ook de kou te trotseren. Op één of andere manier lijkt dat me, als de ontzettende koukleum die ik ben, bijna alleen te lukken als ik een doel voor ogen heb. Namelijk zo goed mogelijk de piste afdalen. En daarvoor zijn we hier aan het goede adres.
Met maar liefst 288 kilometer aan pistes van verschillende niveaus en 90 luxe uitgedoste liften, bevinden we ons te midden van het beste skigebied ter wereld: de SkiWelt Wilder Kaiser – Brixental. Begeleid door gids Rupert trotseren we de ene na de andere piste en herinner ik mezelf aan het feit dat winters in Europa zo slecht niet zijn.
De volgende ochtend schuif ik het gordijn van mijn hotelkamer open; het sneeuwt! Enthousiast kijk ik rond en neem ik het witte landschap in mij op. Er is geen straaltje zon aan de hemel te bekennen, maar dat mag de pret niet bederven. Vandaag gaan we op een hele andere manier de sneeuw trotseren. In plaats van latten, binden we dit keer sneeuwschoenen onder onze voeten. In de taxi naar de Gruberberg leren we gids Lous en haar hond kennen. Jaren geleden liet ze Nederland achter zich en dompelde ze zich onder in het leven van de Oostenrijkse locals.
Er bestaat geen groter contrast tussen de bruisende skipistes van gisteren en de rust die hier vandaag over ons heen komt. We horen niks anders dan het gekraak van de sneeuw onder onze voeten en het rinkelen van kerkbellen in de verte. Omringd door vredig vallende sneeuwvlokjes, verplaatsen we ons stap voor stap door de nog onaangetaste diepe sneeuw. “Hier kom je anders toch nooit?” merkt Lous terecht op.
We wandelen langs bevroren bossen en over witte heuvels. Halverwege maken we kennis met Tirolerin Anneliese. Ze nodigt ons uit voor een kijkje in haar boerderij en verwent ons met zelfgebakken koekjes, volgens recept van haar moeder. Al smikkelend van het lekkerste koekje dat ik ooit heb gegeten, bewonder ik het typisch Oostenrijkse interieur vol hout en geborduurde kleedjes en bedenk ik me hoe het zou zijn om hier in je eentje op deze besneeuwde heuvel te wonen.
Na zo’n wandeling zijn we wel toe aan een stevige lunch. In Hopfgarten stappen mijn vader en ik in een kabelbaan die ons naar de 1800 meter hoge top van de Hohe Salve brengt: de imposante berg waar deze regio naar is vernoemd, gelegen tussen de dorpen Kufstein, Wörgl en Kitzbühel. Op een zonnige dag geniet je hier van 360 graden uitzicht over meer dan 70 toppen boven de 3000 meter. Te midden van dit al bevindt zich een schattig wit kerkje, ook wel het hoogste bedevaartskerkje van Oostenrijk.
Naast dit bijzondere kerkje, komen we hier ook voor een ander letterlijk hoogtepunt, namelijk het Gipfelrestaurant. In dit hooggelegen draairestaurant geniet je zowel binnen als buiten van een wisselend uitzicht over droomachtige landschappen, onder het genot van typische Tiroolse gerechten – inclusief desserts zoals Kaiserschmarn en Apfelstrudel. Om je vingers bij af te likken.
Van het Salvenkerkje hoog op de berg naar een bedevaartskerk ver in het dal. We verplaatsen ons naar het verderop gelegen Mariastein, één van de bekendste bedevaartsplekken van Tirol. Tijdens een rondleiding klimmen we naar de top, waar een sneeuwwitte kerk op een veertien meter hoge rots ligt. De kerk werd in de 18e eeuw tot bedevaartskerk benoemd, nadat er zich een Mariawonder had voorgedaan. We wandelen door het museum, bewonderen de verschillende historische onderwerpen en gluren door de smalle raampjes naar het sprookachtige sneeuwlandschap dat ons omringt.
’s Avonds sluiten we aan bij Gasthof Oberbräu in Hopfgarten voor een traditioneel Tirools diner. Terwijl we wachten op de beroemde Schweinsstelzen (knapperige varkensknokkel) die Chef Patrick speciaal voor ons aan het klaarmaken is, worden we door ons buurtafeltje alvast lekker gemaakt voor wat ons te wachten staat. Enthousiast vertellen ze dat ze geen genoeg kunnen krijgen van zijn kookkunsten en hier het liefste elke dag komen.
Op onze laatste dag staat er nog één bijzondere activiteit op de planning. Bij het Angerberg Sportzentrum leren we de enthousiaste Albert kennen. Hij gaat ons vandaag een clinic langlaufen (ook wel cross-country skiing genoemd) geven, in skating stijl. Met maar liefst zestig kilometer aan loipen netwerk, is dit gebied ook op warmere dagen voorzien van een gegarandeerd langlaufaanbod door gebruik van technische sneeuw.
Ietwat onwennig beginnen we aan onze eerste meters. Het enthousiasme van Albert is aanstekelijk en veel sneller dan verwacht, hebben we de smaak te pakken. Met de juiste aanmoediging en duidelijke uitleg over de basis, lukt het ons na ruim een uur om een stukje van de route af te leggen. Voor wie net als wij niet zo comfortabel is op deze latten, organiseren ze iedere donderdagavond om half zeven een gratis les.
Na deze inspanning is het tijd voor een laatste uitgebreide lunch. Direct aan de langlaufloipe ligt Gasthof Grubers. Omringd door lokale gezinnen, smullen we hier van een frisse zalm en kruidige garnalencurry. Ondanks het feit dat we beiden behoorlijk vol zitten, kunnen we het niet laten om even een kijkje te nemen bij de maar liefst negentien taarten die in de etalage tentoongesteld staan. We beperken onze keuze tot drie en nemen ieder een hapje voordat ze als restje netjes voor ons worden ingepakt om mee te nemen naar huis.
Tijdens ons verblijf genieten we van de luxe en het comfort bij Das Hohe Salve Sportresort in Hopfgarten. Dit stijlvolle hotel heeft als motto ‘Move & Relax’ en dat is in alles terug te zien. Van sportoefeningen op onze spiegel tot een ontbijtbuffet vol gezonde opties. Na een lange dag op de hort, komen we hier heerlijk tot rust op onze warme kamer, in één van de rustgevende sauna’s of sfeervolle lobby’s. De echte waaghalzen onder ons kunnen hun resterende energie ook nog kwijt in het 25 meter lange buitenzwembad.
Dit artikel werd geschreven in samenwerking met SkiWelt Wilder Kaiser - Brixental en Tourismusverband Kitzbüheler Alpen regio Hohe Salve. Lees ook 'Winter op zijn best in het Oostenrijkse Brixental' of bezoek onze Oostenrijkpagina voor meer inspiratie.
Voeg eenvoudig verhalen toe aan je dagboek in onze online editor of app
Voeg je afbeeldingen toe en kies je pagina-indelingen
Deel je reis in realtime zonder gedoe!